Campertrip 26 - Viva kamperen (Noord-Nederland)

Voor Viva kamperen (punt nl) - een samenwerkingsverband van tien caravan- en camperdealers, verspreid over het hele land - maak ik deze week een ronde langs de bedrijven in Noord-Nederland, te beginnen in Groningen. Vanmorgen ben ik naar CP Het Knooppunt in Nuis gereden. Met harde wind in de rug, dus lekker zuinig: deze tankbeurt kom ik op ruim 1:12,5 (Fiat Ducato halfautomaat, 150 pk, 640 cm).

Het Knooppunt wordt door de recent ververste TomTom Camper niet gevonden, althans niet op het ingevoerde straatadres. Google Maps, via Campercontact, stuurt je wel goed. Ik reed dus enkele overbodig kilometers... wat op de afstand Bergen op Zoom - Groningen geen ramp is.

Naast me de koeien en op het terrein nog drie campers. Met dit weer had ik ook niet veel drukte verwacht: harde wind, af en toe een bui, bewolkt.

Campertrip 25 - Ootmarsum/Zwolle (5 en slot)

"In de weekenden staan we praktisch altijd vol. Dit weekend ook weer", verneem ik op de prima camperplaats tegen het centrum van Zwolle. Als ik de stroom wil aansluiten zie ik dat er binnen in elk geval geen spanning is. Hoe kan dat nou?

Stiekem
Een medewerker, bezig met onderhoud, helpt me op weg. "Hij zal nog niet zijn aangezet." Hij pakt zijn telefoon, drukt op wat knopjes en ik heb stroom. "De beheerder heeft dat zo gemaakt omdat er mensen zijn die zeggen geen stroom te zullen gebruiken maar dan toch stiekem de stekker erin pluggen als het donker is of niemand kijkt." Ik dacht even dat het een grap was, maar dit blijkt serieus waar. Trieste lieden zitten er toch tussen, tussen die camperaars.
Krijg vanavond uit Brabant foto's te zien van ondergelopen straten en hagelstenen als knikkers. Hier in Zwolle gaat vanavond gelijktijdig de zon mooi rood onder.

Campertrip 25 - Ootmarsum/Zwolle (4)

(c) WL - Telefoonfoto

Dat was Ootmarsum. Prachtig, mooie omgeving, fijne camping. Grotendeels binnendoor reed ik vanmorgen naar de camperplaats Zwolle (camperpark Hofvliet) een de Katerdijk, bijna onder het pand van Wehkamp.
De cursus die ik hier morgen volg was al eerder gepland, maar werd verzet in verband met corona. Toen vergat ik de camperplaats af te zeggen... Als goedmakertje had ik een fles wijn voor de beheerder meegenomen. Die hij lachend accepteerde.

Campertrip 25 - Ootmarsum/Zwolle (3)

Omdat elk mens wel 'een afwijking' heeft doe ik al enige tijd geen enkele moeite de mijne te verbergen. Openluchtmusea. Als er een openluchtmuseum in de buurt is moet ik er heen. En ik heb er al heel wat gezien, in binnen- maar vooral in het buitenland. Dit keer hoef ik de grens niet over: Ootmarsum heeft een bescheiden, maar alleraardigst openluchtmuseum.

Wat mij in openluchtmusea zo aantrekt is de sfeer die er hangt met al die gebouwen en spullen van vroeger. Overal zijn kleine en grotere stillevens gecreëerd. Geweldig leuk om te fotograferen. Ooit verzorgde ik een fotoworkshop in een (Oostenrijks) openluchtmuseum: dubbel leuk!

Ga gerust het openluchtmuseum van Ootmarsum in: met de Museumjaarkaart is dat gratis. Een halve dag is genoeg. Het terras bij de ingang schenkt prima koffie en je kunt er ook lunchen.

Hieronder nog wat sfeerbeelden uit het openluchtmuseum van Ootmarsum.

Campertrip 25 - Ootmarsum/Zwolle (2)

Bad Bentheim - Ootmarsum bleek maar een kippeneindje. Voor elf uur was ik al op camping Kuiperberg. Leuk terrein voor rustzoekers: geen speeltuin, geen speeltoestellen. De grijsaards zijn hier om te wandelen en te fietsen. Ik blijf er twee nachten. Een laatste beeld van Bad Bentheim vanmorgen.

De vroege aankomst gaf mij alle tijd om vuil water te lozen, schoon water aan te vullen en het toilet leeg te maken. Ik heb hier ook maar weer eens de stroom aangesloten. Binnenkort heb ik een inverter aan boord, dan doe ik dat waarschijnlijk nog minder dan nu. (Kreeg de tip gelijk ook een priority switch aan te laten sluiten: dat idee heb ik even bij de dealer neergelegd.)
Vanmiddag ben ik lopend het centrum van Ootmarsum in geweest. Wat een leuk (kunst)stadje is het toch! Meer foto's hieronder.

Campertrip 25 - Ootmarsum/Zwolle

(c) WL - telefoonfoto

Vorig jaar ben ik overgestapt op een ander cameramerk en -type. Geen spiegelreflexcamera's meer sjouwen, maar met een systeemcamera fotograferen. En dat bevalt uitstekend! Om de overgang soepel te laten verlopen besloot ik een gebruikerscursus voor dit type camera te volgen. Die zonder camera al lang achter de rug zou zijn geweest.
Maar nu is deze workshop dus zaterdag, in Zwolle. Komende vanuit Sassenberg besloot ik tussenstops te maken in Bad Bentheim en Ootmarsum. Daar ben ik vandaag aangekomen.

Campertrip 24 - LMC Sassenberg (2 en slot)

Vreemd hoor: ook het sanitair op deze camping Heidewald in Sassenberg (..) dien je met een neus/mondkapje te betreden. Nou, dat had ik even niet bij me tijdens mijn wandeling over het terrein, dus ik heb even zonder dit kapje wat vloeibare overschotten geloosd in een daartoe ontworpen bak. Ik geloof nooit dat ik hiermee een nieuwe COVID-19 brandhaard heb ontwikkeld. We houden het in de gaten. Het heet hier trouwens niet voor niets Sassenberg.

De camperplaatsen - op steenslag, dus verhard - liggen vóór de camping. Je hoort de weg waarlangs het terrein ligt wel, maar voor een nacht is dat geen probleem (voor mij). Stroom en water zijn betaald, lozen niet - tenzij je alleen passant bent.
Het is een prima camping, met traditioneel in Duitsland veel seizoen- en/of jaarplaatsen. Duitsers pakken hun caravan graag in: extra dak en houten bouwwerken waar het maar kan. Sommige caravans kunnen er nog wel uit, maar de meeste zijn vast ingebouwd. Veel keurig onderhouden, maar ook een paar delen waar zichtbaar al heel lang niemand is geweest. Het toeristische deel - campers, caravans, tenten - ligt apart.

Campertrip 24 - LMC Sassenberg

Zonder paspoort in de camper naar Duitsland rijden is niet handig, nee, behoorlijk onverstandig zelfs. Jammer dat ik dat pas bedacht ter hoogte van Roosendaal. Bij Rucphen dus gedraaid en toch maar even het document bij me gestoken. Ik ben op weg naar de presentatie van de 2021-modellen (campers en caravans) van LMC bij de fabriek in Sassenberg.

De rit naar het Münsterland verliep verder probleemloos. Even pauzeren voor een plas en een broodje is in de camper wel heel veel simpeler dan met de caravan, ervaar ik elke keer weer. Alleen al het vinden van een plekje op de gewoon weer volle Duitse parkeerplaatsen is heel veel handiger. 

Toch maar eerst even naar de fabriek gereden. Geen hond te vinden. Maar wel een bordje: alleen toegang met mond/neuskapje. Voor alle zekerheid had ik iets dergelijks - met de weerstand van een zeef, maar wie ziet dat - in de camper gelegd. Toch maar even aandoen, want ook de receptie van de camperplaats/camping mag ik met een naakt gezicht niet in. Nou, zie mij eens, in de strijd tegen COVID-19. Op de eerste dag in ons land dat niemand hieraan is overleden. Dat kunnen ze in Duitsland nog niet zeggen.

Een hond is en blijft een dier

Als er al zoiets bestaat als ‘honden- of kattenmensen’ dan behoor ik zonder de minste twijfel tot de eerste species. Katten zijn ondingen in en buiten het huis. Ze luisteren nergens naar, je kunt ze niks bijbrengen en buiten verjagen ze mijn geliefde vogels.

Eén hond woonde er ooit in ons gezin. Een Schotse herder. Een collie. Een ‘Lassie‘ dus. Rustig, vol aandacht, snelle leerling. Alleen zwemmen en met het achterwerk op nat gras zitten: zo gek kreeg ik ‘em nooit. Onze manier van leven en (vooral) werken laat zich echter niet combineren met het verantwoord verzorgen van een hond: na onze trouwe Hesketh kwam er dus geen opvolger.

Mandjes

Nu ik veel met de camper op pad ben kom ik weer veel honden tegen. Want in opvallend veel campers reist een hond mee, stel ik vast. Dat gegeven alleen al verbaast mij: na het verplichte uitlaten ook als het regent zo’n natte stinkhond – tja, het is niet anders – in je camper, daar moet ik niet aan denken. Hesketh woonde destijds bij ons buiten, in zijn eigen verblijf. Overdag los in de tuin, ’s nachts in het hok. (‘Ja, maar ik heb geen tuin.’ O, waarom heb je dan een hond?)

Campertrip 23 - Biezenmortel (met kleinzoon) (3 en slot)

Vanmorgen op de laatste ochtend in Biezenmortel wachtte ons nog een verrassing: een ree. "De eerste die ik in het echt zie", zei Thijs. Ja, op plaatjes, in een hok ook wel eens... maar nu in het echt!

Ik maakte er een foto van, maar zonder telelens - maar als bewijs voor wat we zagen. Best dicht bij de camping.

Verder vindt Thijs allerlei k;leine beestjes leuk. Maar fotografeer maar eens een vlinder op een zonnige dag.

Op de weg naar huis (vaderdag!) dronken we nog wat. Thijs en zijn broertje waren maar wat blij dat ze elkaar weer zagen. Ook leuk.
Hieronder nog enkele foto's met beestjes van vanmorgen. "Zo'n camera ga ik ook kopen', weet Thijs nu zeker.

Morgen vertrek ik naar Sassenberg voor de persbijeenkomst van LMC (caravans en campers).

Campertrip 23 - Biezenmortel (met kleinzoon) (2)

Vanmorgen rond acht uur stonden Thijs en ik op. Want om 9:00 uur zou de bakker komen en een croissantje lust Thijs wel - gelijk zijn grootmoeder. We kochten tegelijk wat broodjes voor de lunch, want we zouden gaan wandelen naar de zandverstuivingen van de Loonse en Drunense Duinen.

'Opa, een vogel!'

Verrekijker, fotocamera's, broodjes en drinken: tegen half tien waren we er helemaal klaar voor.
We namen een mountainbikepad: volgens mijn digitale kaart de mooiste route naar het zand. Maar daar dachten de fietsers ook zo over: we moesten regelmatig in de kant springen.

Ons lijstje vogelnamen groeit met de dag: we hebben ze allemaal opgeschreven en opgezocht in de vogelgids.

Daarna liepen we op een hondenuitlaatroute: wist van het bestaan niet af, maar veel honden wel. Allemaal leuke dieren, en Thijs is gelukkig niet bang. (Maar ook geen held.) Meer foto's hieronder.

Campertrip 23 - Biezenmortel (met kleinzoon)

Alle foto's: telefoonfoto's.

Zijn moeder en mijn dochter bezorgt Thijs om half vier: ik sta klaar en we kunnen vertrekken. Op weg naar minicamping De Stamhoeve in Biezenmortel. Een ritje van een uur: Thijs kletst aan één stuk door. Met zijn verrekijker kijkt hij in het rond. "Opa, we gaan vogels zoeken." We hebben er op de camping binnen de kortste keren al tien. Die gaan we opzoeken in de vogelgids.
"Zullen we naar het restaurant lopen?" Nou, Thijs heeft net zo lief een boterham. Tafel en stoelen naar buiten - in de schaduw.
We maken een wandelingetje over de camping. Er is een speeltuintje, met een trampoline. De ene salto na de andere volgt. De rest van de avond doen we een mik-spelletje met een bal. We verzonnen het zelf en Thijs wint natuurlijk.

Campertrip 22 - de Heen | Tholen (3 en slot)

Zicht op de haven - bijna vanaf de camperplek Tholen.

Mooi, Tholen. En een leuke camperplek. Met enkele kanttekeningen.
Water innemen kan, er zijn langs het water maar liefst vier kranen - de laatste bij de stortplaats chemisch toilet (met hangslot, waarvoor havenmeester Lydia een code heeft). Maar zelfs na enkele minuten flink doorstromen kwam er nog lauw water uit: de zon staat er precies op. Dus of het verstandig is dit als drinkwater te gebruiken...
Het chemisch toilet ledigen is een stukje lopen. Dan tref je een tamelijk 'luie' trechter met een iets te klein gat. Als je pech hebt... enfin, je begrijpt het. (Gelukkig stond er niemand achter me te wachten.)

Campertrip 22 - de Heen | Tholen (2)

Het aangekondigde onweer liet zich gisterenmiddag rond de 'afgesproken' tijd inderdaad zien, horen en voelen (lichtflitsen, gedonder, regen). Ik zat veilig in de buscamper. Die, lees ik, bij onweer inderdaad veiliger is dan een opbouwcamper, die immers geen kooi van Faraday vormt.
Vanmorgen om zes uur regende het ook - nog of opnieuw - dus ik besloot het even aan te zien. Rond negen uur was het droog: bergschoenen aan, iets te eten en te drinken mee, de groothoek en de lichte tele* mee en lopen maar.

* 14 mm en 55-200mm op Fuji X-T3

Het is een prachtig natuurgebied bij de Heen. Je kunt er urenlang zwerven en slenteren. En hoe graag ik ook (sommige) mensen om me heen heb, in de natuur ben ik het liefst alleen. Alle zintuigen worden geprikkeld. Kijken waar je loopt, want het was flink modder hier en daar. Luisteren naar de vogels. Kijken of er iets te fotograferen valt. Ruiken: heerlijk fris overal dankzij de regen. Geen mens kom ik tegen. Ja, aan het einde: een jong stel dat met een drone aan het filmen is.

Campertrip 22 - de Heen | Tholen

Echtgenote Ch. heeft nog zes werkdagen voor zich alvorens de staat in haar - deels zelfverdiende - levensonderhoud gaat voorzien. Met de camper voor de deur ga ik dus nog even solo op het fotopad. Dichtbij huis, de Heen, bij Steenbergen. Een camperplek die nog nauwelijks als zodanig herkenbaar is, trouwens. Stroom met muntjes - maar ik heb geen stroom nodig. De zon schijnt immers. Meer beelden hieronder.

Over poep en plas

Corona beheerst ons leven nog wel even. Weinig aan te doen, totdat er een vaccin is. Wij vertrokken al met de camper voordat het campingsanitair open mocht. Dat zou 1 juli worden, maar het werd 15 juni.

Dat betekende dat wij behalve 'de kleine boodschap' ook 'de grote boodschap' op het campersanitair moesten doen. En naar ik intussen wel begrepen heb levert dat bij veel kampeerders de nodige weerzin op. Intussen sta ik trouwens op een camperplek waar sowieso geen sanitair is. 

Campertrip 21 - Koudekerke (Zeeland) (3 en slot)

Onze bus staat weer voor de deur. De rit van Koudekerke naar Bergen op Zoom stelt uiteraard niet veel voor. Op de minicamping nog even alles geleegd en met een dashboard-krentenbol onder handbereik de snelweg opgezocht.

Wat is Zeeland toch ook mooi! Volgende keer nemen we zeker de fietsen mee om nog een groter gebied te bestrijken. Maar zo'n plaatsje als Kouderkerke, dat kun jue het best lopend verkennen. De halte van de stoomtram, het prachtige kerkje op de plek waar in de 12e (twaalfde!) eeuw ook al een kerkje stond... prachtig!

Campertrip 21 - Koudekerke (Zeeland) (2)

Regen vannacht - en daar heeft Nederland, en zeker het zuidwesten, heel veel behoefte aan. We gaan nog meemaken dat er een watertekort is... desondanks gaan veel mensen gewoon door met het besproeien van hun tuin. En dan ook nog overdag, als een groot deel zinloos verdampt en niet bij de plantenwortels terecht komt.

Gezien het rustige weer had ik de luifel uit laten staan. Dat gebeurt zelden, want zo stevig vind ik zo'n camperluifel niet: een beetje wind eronder en het is gebeurd.

"Je zit om de hoek", meldde motormaat WvA mij op Facebook. Nou, kom dan even koffie drinken. Even later reed hij zijn dikke 1500 cc Honda Goldwing de parkeerplek van de camping op: gezellig!

De middag werd besteed aan een fijne wandeling - ruim 13 km - richting Kouderkerke en de duinen. Mooie wandel- en fiets paden hier in Zeeland! Onderweg een terrasje genomen - de warmte was behoorlijk drukkend. Hieronder enkele beelden van de wandeling.

Campertrip 21 - Koudekerke (Zeeland)

Twee overnachtingen op de boerencamping, tevens zorgboerderij, in Koudekerke. Bij Middelburg. Camping Pitteperk is de naam. Wij zijn op familiebezoek eigenlijk: we zijn tegenover mijn zwager en schoonzus gaan staan, zij met hun Avento caravan.

Boven ons vliegen de zwaluwen. In de loopstal loeit af en toe een koe alsof ze al op de oprit van het slachthuis staat. Kippen in de verte. Maar ook de tureluur, scholekster en kievit horen we. Merel, heggenmus - het stikt hier van de vogels. En toch slechts een enkele caravan en camper - plek genoeg hier!

Camperplaats ... of toch niet?

Overleg: mag je hier nu staan of niet? Ja, er zijn vier camperplekken. Borden worden binnenkort geplaatst.

De Camperplaats Beneden Sas, De Heen, kreeg sitecode 89535 mee. Maar er is toch iets vreemds mee: want overnachten mag hier kennelijk niet. Tegen een verbaliserende agent zeggen: "Ja maar er staat een caravan op het bord en geen camper" lijkt mij - en de collega camperaar die ik hier tegenkwam - wat al te simpel. Er staat ook nergens een bord Camperplaatsen of iets dergelijks. Verwarrend en en ik vermoed dat de meeste camperaars uiteindelijk toch maar voor een andere plek kiezen.

Scania camper: mag het een onsje meer zijn?

Wat een bak, deze Scania 110 Super Torpedo. Ik fotografeerde deze voor een stuk in Autoweek Camper.
Met een Daf aanhanger, verbouwd tot camper. Voorzien van alle gemakken, inclusief generator (12 Amp.), douche, 500 liter schoonwatertank en een even grote vuilwatertank.
De combinatie is net geen twaalf meter lang. Prachtig toch, zo'n camper? Gewicht: 10 ton. Laadvermogen? Dat geloof je toch niet...

Campertrip 20 - Alblasserdam / Kinderdijk (5 en slot)

Camperpark Kinderdijk is een perfecte plek om de 18e eeuwse molens hier te bekijken: fietsend en wandelend. Wandelen vanaf de camperplaats is net even te ver - of je moet de tijd hebben en zeker twee uur extra (heen en terug) voor lief nemen. Het park gaat rond de jaarwisseling verhuizen. Later dan gepland, maar ook dat wellicht met corona te maken hebben. Het gebied van de haven wordt verlaten. Bijkomend voordeel: de camperplaats wordt een stuk groter: 70 plekken i.p.v. de 44 nu. Wordt vervolgd dus!

Een beetje van mezelf, een beetje van Luminar.

De volgende stop is thuis. Via de dealer in Oud Gastel: daar maak ik een afspraak voor de jaarlijkse beurt en voor het inbouwen van een omvormer en een accu-monitor. Door langs te rijden kunnen we ter plekke even bekijken wat de goede plaats is voor de inbouw van een en ander. Zoveel plek is er niet in een buscamper... "Nee, we zullen even moeten kijken waar dat kan. Twee accu's onder de bijrijdersstoel is al heel wat, daar kan geen speld meer bij", kreeg ik te horen. Maar: het komt goed, is mij verzekerd.
Ingebouwd worden begin juli een NDS omvormer 1000 Watt met afstandsbediening (voor uit- en aanzetten) en een Victron Smart accumonitor - met Bluetooth.

Volgende trip vanaf komende zondag: Zeeland (Koudekerke).

Links lopen - veilig lopen

Uit vroeger jaren herinner ik mij de campagne Links lopen - veilig lopen. Waarschijnlijk van Veilig Verkeer Nederland. Wat mij betreft moet deze maar weer eens worden herhaald.
Bij Kinderdijk loopt een stuk van een wandelroute over een smal wegdek dat ook fietspad is - met onderbroken streep in het midden. Een gezin met tieners nadert, rechts lopend. Ik wijs voorzichtig naar de andere kant van de weg, als ik dichterbij kom.

Op dit soort (fiets- en wandel)paden loop je links heus veiliger.

"Nou, wij lopen altijd rechts hoor." Dat doen jullie dan altijd verkeerd. Links lopend zie je het verkeer op jouw weghelft naderen en kun je niet van achteren worden aangereden. Want het rijdend verkeer rijdt gewoon rechts. Mopper de mopper...

Links lopen - veilig lopen. Geldt niet altijd, maar buiten de bebouwde kom in de meeste gevallen wel.

Campertrip 20 - Alblasserdam / Kinderdijk (4)

Jammer: een grijze dag vandaag die niet bepaald uitnodigt om er met de camera op uit te trekken. Eerst maar even Alblasserdam in, te voet. Volgens de beheerde van Camperpark Kinderdijk een stadje met 20.000 inwoners. Op loopafstand zijn voldoende winkels (Dirk, AH, diverse drogisterijen) en horeca. Domino komt graag een pizza bij je camper bezorgen. Vlakbij ook een fietsverhuurder. De molens van Kinderdijk zijn zeker lopend te bereiken, maar je bent dan wel relatief lang onderweg naar de molens toe en weer terug - via een niet heel interessante route...

(c) WL - Telefoonfoto Pixel 3A XL

Bij de ingang van de stad staat dit beeld: ik heb geen informatie kunnen vinden wat het voorstelt. Maar het is wel mooi. Watersnood? Oorlogsschade? Ik hoor het graag.*

Wandelen
Met de fiets ben ik vanmiddag naar het beginpunt (Infocentrum) van een wandeling gereden. Fiets parkeren en lopen maar. Zeer afwisselende route, net geen 12 km. Te vinden op de app Wandelnet.

* Het gaat om een beeld van plaatwerkers van de scheepswerven van weleer. Dat meldt Ron Gort uit Stavanger (Noorwegen), die in Alblasserdam opgroeide.

Meer foto's hieronder.

Campertrip 20 - Alblasserdam / Kinderdijk (3)

Aan mijn wekker lag het niet: om half vijf vanmorgen wilde ik opstaan om met het eerste licht de molens van Kinderdijk te gaan fotograferen. Alles stond klaar: rugzak, cameraspullen, wat te eten en een regenpak voor als het onderweg nat wordt. Maar: om half vijf goot het hier. Wekker uit en omdraaien dus... om om acht uur te zien dat de zon gaat schijnen. Om tien uur had ik echter een afspraak, te kort om even naar de molens te fietsen.

Heerlijke fietspaden - zonder toeristen op dit moment.

Vanmiddag reed ik een (knooppunten)route van 27 km (op mijn fiets zonder aandrijving...) Heerlijk fietsen is het hier, al staat er altijd wind - die molens staan (hier) niet voor niets (hier). Meer beelden hieronder.

Campertrip 20 - Alblasserdam / Kinderdijk (2)

De buienradar zat er net naast: de regen schampte de molens van Kinderdijk, zodat ik er net geen last van had. Op de fiets alvast even een verkenning uitgevoerd. Wat is het toch een mooi fenomeen, de molens van Kinderdijk. Een paar foto's alvast. Ik kwam hier ook de zwarte stern tegen: die 'nam' ik natuurlijk ook gelijk mee.

Campertrip 20 - Alblasserdam / Kinderdijk

De weersvoorspelling is niet denderend, maar ik ben al zo lang van plan hier nog eens heen te gaan... de molens van Kinderdijk. Ik was er al eens met de motorfiets, toen ik een rondje Unesco Werelderfgoederen in Nederland deed voor het magazine Moto73. 

Maar nu sta ik op de Bij ons camperplek in Alblasserdam, op pakweg drie kilometer van de erfgoedmolens. Verharde camperplek, eigenlijk een parkeerplaats met een hek eromheen, wat groen in bakken, een gebouwtje met 'receptie', infomateriaal en toiletten. De helft van de plekken is momenteel beschikbaar: zo is er extra veel ruimte tussen de voertuigen.

Buitenlanders

Er is stroom (6 Amp.), je kunt water nemen en toilet en vuilwatertank legen. De beheerder woont vlakbij, maar staat hier met zijn camper. "Normaal is het hier heel druk rond deze tijd, met 90% buitenlanders. Maar die zijn er nu dus niet." Op een verdwaalde Duitse buscamper na, zie ik even later, al vertrekt deze kort na mijn aankomst (ik hoop niet dat er een verband is...).

Autoweek Campers verschenen

In de nieuwe Autoweek mocht ik elf pagina's leveren (tekst en fotografie). Met onder meer een portret van dit stel met hun prachtige buscamper.

Intussen wordt er al weer gewerkt aan het volgende nummer.

Campertrip 19 - Maarsbergen (2 en slot)

Wat was het leuk, bij een oud-collega en zijn Pools-Amerikaanse vriendin Christina eten en heel veel bijkletsen en een reünie voorbereiden van VROM-persvoorlichters uit onze 'actieve' jaren op dat ministerie. En wat is een camper dan handig, om daar een nachtje te blijven. 

Christina kon haar ogen bijna niet geloven toen ze vanmorgen even in de camper keek: zoiets had ze nog nooit gezien....

Op de terugweg werd ik overvallen door enorme hagelbuien. Bij één vreesde ik voor mijn voorruit: het lawaai van de hagelstenen was oorverdovend. Maar uiteindelijk kwam ik weer veilig thuis. De volgende trip staat zondag op het programma: fotografie Kinderdijk.

Campertrip 19 - Maarsbergen

Vele jaren terug werkte ik bij het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, als persvoorlichter - zo heette dat toen allemaal. Een heel bijzondere tijd - en met een aantal collega's van toen heb ik nog wel eens contact.

Met één ervan maakte ik onlangs de afspraak elkaar te ontmoeten op de camping waar hij een stacaravan heeft. Hij woont, met zijn Amerikaans/Poolse vriendin, een half jaar in Nederland en dan weer een half jaar in Florida, waar de vriendin een onderkomen heeft. Of ze reizen samen nog ergens anders naartoe, begreep ik intussen. 

Bijpraten

Heerlijk om eens uitgebreid bij te praten. Zo reed ik dus op een donderdagmorgen met de camper richting Maarsbergen. Want daar is de camper ook handig voor: voor het op visite gaan en dan 's avonds geen haast hebben om huiswaarts te rijden. En wel ja, doe nog maar een glaasje wijn. Mijn gastheer blijkt ook nog eens uitstekend te kunnen koken!

Camping Oud Meijenhorst bestaat voornamelijk uit seizoensplaatsen/stacaravans. Er zijn een paar toeristische plaatsen: daarvan neem ik er één in. Voor € 10,50. Ach nee, € 10,-, 'want de douches kunnen niet worden gebruikt'. Stroom en water plus een afvoer voor alles (!) bij de camper.

Eerste grote campertrip in 2019 nu 'in druk' verschenen

Onze eerste grote trip met de in juni 2019 geleverde Adria buscamper was vorig jaar via Duitsland en Oostenrijk naar Slovenië. Doel: fotografie en informatie verzamelen voor het themanummer van Viva kamperen, het magazine dat jaarlijks verschijnt en wordt uitgegeven door de Viva kampeerbedrijven (caravans en campers) in ons land. De oplage is maar liefst 200.000 ex. Het blad vol aanbiedingen is gratis verkrijgbaar bij de tien Viva bedrijven.

In het binnenwerk en voor de voorpagina is ruim gebruik gemaakt van het fotomateriaal dat ik van Slovenië en Kroatië aanleverde. Zoals hieronder te zien is op de inhoudspagina. Enkele foto's maakte ik eerder - toen met de motorfiets onderweg, de meeste beelden zijn vorig jaar gemaakt toen we met de buscamper onderweg waren.

Het thema van Viva kamperen Magazine 2021 is de Ardennen (België, Frankrijk, Luxemburg). Daarom sturen we de bus dit jaar die kant op. 

Campertrip 18 - Steenderen, Gelderland (slotbericht)

De Adria 640 SLB Supreme (links op de foto) staat weer voor de deur. Daar blijft hij even staan - donderdag ga ik er nog even mee weg (solo), op bezoek bij een oud-collega op een camping in Maarsbergen. Héél lang niet gezien die collega, dus daar verheug ik me wel op.

Tijdens deze trip heb ik geprobeerd zonder stroomaansluiting te staan. Ik heb tenslotte twee huishoudaccu's (2 x AGM 100 Ah), een zonnepanneel (120 W), een Victron Smartsolar MPPT 75/15, een compressor koelkastje, verzwaarde dynamo (200A) en: een losse omvormer (12v ==> 230V). Maar deze laatste is helaas niet in staat ten minste één van de twee fietsaccu's op te laden. Daar wil ik dus iets aan doen. Zonder die fietsaccu's kan ik met dit zonnige weer praktisch onbeperkt zonder stroom - alles is LED, het wordt pas heel laat donker en dan zijn er nog enkele LED-lichtjes op batterijen en één op een zonnepaneeltje dat we bij ons hebben. Wordt vervolgd.

Campertrip 18 - Steenderen, Gelderland (dag 4 en 5)

Gisteren namen we een rustdag. Lekker de hele dag niets doen. Luieren. Lezen. In slaap vallen. Nou goed, we deden een paar boodschappen bij de Coop, die beide pinksterdag open is. "De gemeente adviseerde dat, om het op alle dagen rustig in de winkel te kunnen hebben", kreeg ik desgevraagd te horen.

Vandaag namen we het pontje in Bronkhorst over de IJssel om naar Zutphen te fietsen. Daar vervolgens weer de brug over om in het centrum te geraken, waar we rond half twaalf arriveerden. Een mooi hotel met een terras: "Mogen we hier een kop koffie drinken?" Officieel pas om twaalf uur, luidde het antwoord. "Aha, ik hoor de ontsnapping." Heerlijk was dat, twee koffie verkeerd met een koekje tegen het oude centrum van het prachtige Zutphen.

Meer tekst en foto's: hieronder.