Telefoonfoto's met 'Lange belichting'

Mijn Pixel 7 telefoon heeft, net als alle andere mobiele telefoons, een camera aan boord. Een Pixel telefoon draait op zuiver Android, zonder 'schil' van de hardwarefabrikant. In de foto-app zijn verschillende opties voor verschillende soorten foto's. Eén ervan is '\lange belichting'. Een andere term voor HDR.

HDR staat voor high dynamic range. Dat wil zeggen dat hele donkere, maar ook hele lichte onderdelen van een foto goed worden weergegeven. Met een gewone fotocamera lukt dat alleen met kunstgrepen in de nabewerking, maar de Pixel 7 kan dat tijdens het maken. Wat langer de telefoon stil houden en klaar is Kees.

Kamperen in Frankrijk

Natuurlijk is Frankrijk een geweldig kampeerland. Ook al zijn lang niet alle Fransen even gastvrij of bereid tot enige hulp. Zo besloot ik naar deze camping te rijden. Maar ja, hier kan ik niet onderdoor.

Gelukkig kwam er nog een auto oprijden, die niet verder kon omdat onze camper er voor stond. De chauffeur zou wel even bellen, begreep ik - zij spraken geen Engels, niet ongebruikelijk in Frankrijk.

Nog meer oorlogsgraven (slot)

Het Zuid-Afrikaans Nationaal Delville Wood Memorial is een herdenkingsmonument voor de Eerste Wereldoorlog, gelegen op het grondgebied van de gemeente Longueval in Noord-Frankrijk. Het herdenkt de inzet van Zuid-Afrikaanse troepen tijdens de Grote oorlog (Slag om de Somme). Het herdenkingsmuseum volgt de geschiedenis van deelname van Zuid-Afrika bij de Eerste en Tweede Wereldoorlog en naar verschillende conflicten rond de Koude Oorlog. De Britse militaire begraafplaats Delville Wood ligt aan de overkant van het monument. 

Delville Wood vertegenwoordigt voor Zuid-Afrikanen de plaats waar Zuid-Afrikaanse soldaten van de Unie voor het eerst aan het westfront werden ingezet. Op 14 juli 1916 kreeg de Zuid-Afrikaanse brigade, bestaande uit vier bataljons (ongeveer 3.150 man) de opdracht om ten koste van alles haar posities te behouden. Onder onophoudelijk vuur van vijandelijke artillerie hadden ze weerstand geboden en de echte hel ervaren (Delville-hout werd omgedoopt tot duivelshout). Op 20 juli lieten ze 1.080 mannen achter, vermoord of vermist en 1.735 gewond.

Vijf dagen lang lagen de Zuid-Afrikanen, onder bevel van brigadegeneraal Henry Timson Lukin, bij Delville Wood onder zeer gewelddadig artillerievuur (tot 400 ronden per minuut). Van de bijna 3.200 mannen die de brigade vormden kwamen er slechts 143 ongedeerd uit de loopgraven.

Het museum was helaas gesloten op de dag dat wij er waren. Het monument en de graven zelf waren wel toegankelijk. Op diverse plekken schreven wij iets in het boek dat bij elk oorlogsgraf beschikbaar is.

Nog meer oorlogsgraven

De London Cemetery and Extension is een Commonwealth War Graves Commission begraafplaats dichtbij Longueval, Frankrijk. Het is de derde grootste van de Somme slagveldbegraafplaatsen, met 3.872 graven.

De begraafplaats ligt direct tegenover High Wood zoals het nu bestaat. Dit gebied was het centrum van hevige gevechten in 1916 en de eerste begrafenis op wat de London Cemetery zou worden. Er waren 47 soldaten van de 47th (London) Division gedood in de Battle of Flers-Courcelette op 15 september. Deze soldaten, amper een handvol van degenen die bij de aanval het leven hadden verloren, werden hier begraven in de dagen na het gevecht. Tegen de tijd van de Wapenstilstand waren er meer begrafenissen geweest, waardoor het aantal graven op 101 kwam.

De uitbreiding van de begraafplaats kwam in de jaren na de oorlog toen graven van de omliggende slagvelden werden overgebracht naar het land rond de London Cemetery, waardoor de omvang enorm toenam. Net als een aantal andere begraafplaatsen en gedenktekens in de omgeving, is de London Cemetery and Extension ontworpen door architect Sir Herbert Baker. De oorspronkelijke begraafplaats op het slagveld bleef intact op The London Cemetery and Extension, ook na het herontwerp.

Hoewel de begraafplaats voornamelijk graven uit de Eerste Wereldoorlog bevat, werden er daarna 165 soldaten herbegraven uit de Tweede Wereldoorlog. Deze graven bevinden zich samen in één deel aan het uiteinde van de begraafplaats.

Australisch oorlogsgraf in Frankrijk

Onlangs waren we met de camper in Frankrijk onderweg naar Normandië toen ons oog viel op een bord dat verwees naar een Australisch oorlogsgraf (Eerste Wereldoorlog). Omdat we tijd hadden en de camper een stuur heeft reden we erheen. Centre Sir John Monash heet het en het is in Villers-Bretonneux.

Aanvankelijk leek het een oorlogsgraf als alle andere. Met heel veel witte grafstenen. Er liggen hier 2142 soldaten begraven, gestorven ver van huis voor onze vrijheid.

Niets wees er op dat er meer was dan grafstenen, maar iemand wees ons op een ruimte achter de toren. Een compleet bezoekerscentrum, met grote schermen, audiotour, 'etalages' met aangeklede poppen en voorwerpen uit die tijd en zelfs een plek om koffie te drinken en te lunchen! Ik weet zeker dat veel bezoekers dit niet weten of vinden: er is niets dat er naar verwijst. Indrukwekkend is het wel!

Alle foto's: telefoon Pixel 7

Trip 103 [3 en slot] Rondje Normandië en Oostenrijk

We startten onze rit in Honfleur

Na de reparatie aan koppelingsplaat en vervanging van de distributieriem van onze Adria Twin op Fiat Ducato  is het nog maar de vraag of alles blijft werken. Welnu, het antwoord is simper: ja. Hij rijdt en schakelt beter dan ooit. En uit de verbruikscijfers maak ik op: ook ietsje zuiniger nog.

Fotosessie met 'test'camper

Drie onderwerpen stonden er op ons reismenu. Te beginnen met 150 jaar impressionisme, in Normandië dus. Vervolgens was er een perspresentatie van de merken Rapido, Itineo en Dreamer. Met deze bus maakten we een korte proefrit, voornamelijk om wat foto's te maken.

Trip 103 [2] Even rust aan de rivier

Vandaag op ons gemak, binnendoor voornamelijk, richting Mayenne gereden. Een kilometer of tien daarvoor ligt een camping. Bij het naderen wist ik het ineens: hier zijn we eerder geweest. We haalden ooit een Dreamer testcamper (zwarte bus) op en daarmee hebben we hier gestaan. Alleen was het toen vast later in het seizoen, want het is nu achterlijk rustig. Langs de rivier - toch de leukste plaatsen - staan we als enigen!

Morgen rijden we naar de plek waar donderdagmorgen om 9:00 uur de perspresentatie van Rapido begint. Daar kunnen we vast ook overnachten. Maar nu: nog even rust.

Bij de bakker in het vorige dorpje haalde Zij vanmorgen twee stokbroodjes: één met ham en de ander met camembert. Die gaan we bij aankomst eerst maar eens opeten.

De camper rijdt werkelijk weer geweldig. Ik voorzie op het terrein van het (automatisch) schakelen geen problemen meer. En kan iedereen een Sachs koppelingsplaat aanbevelen. 

De reportages over 150 jaar impressionisme heb ik vandaag bij de twee tijdschriften ingeleverd.

Trip 103: Normandie en Oostenrijk

Als het goed is kunnen we vandaag 16 juni vertrekken met de camper. Als het goed is, dus als de nieuwe koppelingsplaat zijn werk doet zoals het moet. We rijden vandaag richting Normandië, maar ik denk dat we pas morgen arriveren. Want het was laat vannacht, uit Amsterdam. Zijn we niet meer gewend, 

Net voorbij Arras zijn we gestopt, op de Camping-car Park in Bapaume. Op een tijd dat ik de tweede helft van Nederland-Polen nog kon zien. 2-1 werd het. 
Morgen rijden we - de tolweg mijdend - verder naar Giverny, voor een bezoek dinsdag aan de tuinen en het museum van Monet. En we hopen daar vrienden uit Zwolle te ontmoeten, die vanuit het zuiden op weg naar huis zijn.

Erg leuk Tineke en Martien uit Zwolle te ontmoeten. En Giverny met hen te bezoeken. Wij deden het een dag later nog dunnetjes over in het museum van het impressionisme en reden daarna naar Honfleur (camperplaats) en Trouville-sur-Mer (camping).

Hier alle info verder over deze trip. Of klik in rechterbalk op de Polarsteptrip.

 

Nieuwe koppelingsplaat voor onze Adria Twin

1 juni 2024

Na 83.000 km heeft de koppelingsplaat van de Fiat Ducato, waarmee onze Adria Twin zich voortbeweegt, het begeven. Ik heb intussen begrepen dat daar kleine plastic onderdeeltjes aan zitten die soms afbreken en dan schade kunnen veroorzaken. De oplossing: een nieuwe koppelingsplaat. Weer van Fiat, maar Sachs heeft er ook een, zonder plastic onderdelen. Een wat steviger exemplaar. Onze Ducato is van het type halfautomaat: wel een 'gewone' zesbak, maar hij schakelt zelf, er is geen koppelingspedaal. Op het schakelmoment heb je invloed met het gaspedaal, maar je kunt ook handmatig bepalen in welke versnelling er wordt gereden. Vooral bergop is dat fijn, want de gerobotiseerde bak schakelt graag snel op. 

Vrijdag 31 mei is de operatie bij Aarsman in Zevenbergen, een Fiat Professional garage, uitgevoerd. Tegelijk met het vervangen van de distributieriem, hoop ik: anders moet dat later dit jaar alsnog. Maandag 3 juni wordt er proefgereden. Als alles goed gaat kan ik dinsdag weer over de camper beschikken.

Rubriek Mijn camper en ik

Voor Autoweek Campers maak ik in elk nummer een 'Mijn camper en ik': één foto over twee pagina's met een paar alinea's tekst ernaast. In het jongste nummer staan twee van deze camperportretten.

De eerste is 'gewoon' een vrachtwagen, verbouwd tot camper. Ik kwam deze tegen op de camperplaats Stee in Lhee in Drenthe.

Het tweede portret betreft een stel met een fraaie N+B, waaraan zeker niet is te zien dat deze al wat jaartjes meegaat. Er waren recent wat technische (Fiat) problemen, maar die zijn intussen allemaal opgelost. En de drie honden? Die gaan altijd mee. 
 

Celle: reportage in CamperReisMagazine

De Lünenburger Heide is een fantastisch wandel- en fietsgebied. Ik bezocht het gebied recent twee keer. Eén keer verbleef ik op een camperplaats, de andere keer op een camping. De Russische Irina leidt me door de stad en natuurlijk ga ik op zoek naar de heideschapen. 

Zowel de camperplaats als de camping zijn me bijzonder goed bevallen. Met de trein is ook een dagje Hamburg goed te doen. 

Koppelingsproblemen Fiat Ducato

Camperplaats Hamburg

Wij kochten de Adria Twin 640 op Fiat Ducato in juni 2019, dus het voertuig is precies vijf jaar oud. We zijn er meer dan honderd keer mee weggeweest, we woonden er in 2023 net geen vol jaar in en reden er 83.000 km mee. En toen zei de halfautomaat in de buurt van Dresden: Geen versnelling herkend.

De garage daar zag geen snelle oplossing. 'De komende drie weken zit ik vol.' Maar kijk: van de truck af deed hij het weer!

Een heel bijzondere 'camperplaats' 

Wij reden er mee naar een volgend adres en verbleven daar enkele dagen zonder te rijden. Bij het vertrek: hetzelfde probleem. Aveco was resoluut: rijden daarmee gaat niet, onze chauffeur vertrekt nu en morgen rijden jullie terug, met onze chauffeur. Aldus geschiedde.

Door de files haalden we de repatriëring niet in één dag, ook omdat de chauffeur aan rijtijden is gebonden. Dat betekende nog een overnachting in de camper op de vrachtwagen bij de Truckstop Venlo.

Trip 101 [16] En toen wilde de Fiat Ducato niet verder

We waren een maand onderweg (zie Polarsteps - rechts in de zijbalk) toen ik na een korte tussenstop bij het starten een rood signaal op het dashboard zag en piepjes hoorde. 'Versnelling niet herkend - raadpleeg de handleiding'. Ik vermoedde direct: dat is foute boel. Nog eens proberen, op internet de foutmelding opzoeken en uiteindelijk toch maar Aveco gebeld, de verzekering.

Alle foto's: telefoon Pixel 7

Enkele uren later bracht een auto van de ADAC ons naar een autobedrijf waar meer campers stonden, Fiat ook. Er was bereidheid even te kijken, iets uit te lezen maar een eventuele reparatie? "Daar hebben we de komende drie weken geen tijd voor."

De monteur gaat achter het stuur zitten, start en... hij rijdt. "Maar de kans dat het terugkeert is er zeker." En dat gebeurde: na enkele dagen op een camping te hebben gestaan wilden we vertrekken maar helaas.

Trip 101 [15] Slot Moritzburch

Vandaag een kalme wandeling naar Moritzburg, een dorpje met een mooi slot. We kwamen er al eerder voorbij: met de camper, met de camper op de ADAC vrachtwagen en later weer met de camper. En nu lopend.

Ja, net als in 1995 accepteren sommige restaurants ook nu nog geen (buitenlandse) bankkaarten. Gelukkig hadden we dit keer genoeg contant bij ons.

De koffie kon ik ook niet digitaal betalen (twee koffie, één taartpunt: EUR 14,60). 'Leider, dat kan pas van EUR 15.' Nou, dan maak je er EUR 15 van. Met tegenzin... Dat is toch wel een minpuntje van Duitsland: de digitale achterstand en de lang niet altijd vriendelijke bejegening in de horeca.

Trip 101 [14] Het Völkerschlachtdenkmal: kolossaal!

Bus 79 rijdt ons vanaf de camperplaats in Leipzig rechtstreeks naar het Südfriedhof. Vlak daarbij ligt het enorme Völkerschlachtdenkmal. Dit is een kolossaal oorlogsmonument dat aan het begin van de twintigste eeuw is opgericht ter herdenking van de Slag bij Leipzig in 1813 gedurende de Zesde Coalitieoorlog. Niet zo bekend bij Nederlanders, maar hier des te meer. 

Tijdens de herfst van 1813 werd er in de buurt van Leipzig wereldgeschiedenis geschreven. De legers van Rusland, Pruisen, Oostenrijk en Zweden stonden tegenover het leger van Napoleon. Van 16 tot en met 19 oktober vochten een half miljoen soldaten om de toekomstige politieke macht in Europa. De Slag bij Leipzig was daarmee de grootste veldslag in Europa vóór de Eerste Wereldoorlog. Dagenlang werd er op het platteland buiten de muren van de stad fel gevochten. Ten slotte erkende Napoleon zijn nederlaag en trok zich terug, op het slagveld bleven zo'n 110.000 doden en gewonden van beide partijen achter.