Vanmorgen was er mist. En dan is er geen moment te verliezen, als je verwacht dat even later de zon door zal breken. Fiets gepakt en rijden maar, richting de vennen. Over paadjes om te wandelen, niet om te fietsen. Maar ja, mist. En er was toch geen hond. Hoewel... een hond aan een lijntje. En het baasje lag in het water. Levend gelukkig, wat met deze temperatuur een wonder mag heten.
Bij terugkeer nog een (vierde!) interview voor Autoweek Campers gedaan: een leuk en tamelijk alternatief stel uit Eindhoven met een uit Slovenië geïmporteerde bus met een Pössl interieur. Het hele verhaal later in Autoweek Campers dus.
De lunch haalde ik op bij de buren: twee heerlijke wraps (carpaccio en zalm). To go dus, zoals alle meeneemspullen in ontzettend onnodig Engels nu zijn gaan heten. (Na COVID-19 moet er hard gewerkt worden aan een vaccin tegen ONNODIGENGELS-21.)
Mist: ik houd erg van deze sfeer. Met de 55-200mm.