Vincent van Gogh en Nuenen

Van alle Van Gogh-monumenten in Brabant staat een behoorlijk aantal in Nuenen. Een prima reden dus om de Van Gogh-wandeling ten noorden van dit plaatsje te maken. Gratis parkeren nabij de start en de dorpskern, koffie bij vertrek, prima wandelweer en een niet te felle zon. Met de Fuji X-T4 camera en alleen de 23 mm f/1.4 erop ging ik op weg. Samen met fotomaat Adrie, die later spijt zou krijgen van zijn korte broek (muggen, dazen en ander prikkend of bijtend gespuis). Stevige wandelschoenen aanbevolen - gelukkig was het nu niet te nat. Ik liep 16 km. In 2025 wil ik een Van Gogh camperroute presenteren.

Natuurlijk beginnen we bij het standbeeld van Vincent van Gogh. Vanaf december 1863 woont Van Gogh twee jaar bij zijn ouders in Nuenen. Een kwart van al zijn werken maakt hij hier.

Viva kamperen over Kroatië

Viva kamperen, een samenwerkingsverband van een aantal camper- en caravanbedrijven in ons land, geeft jaarlijks een magazine uit met tal van aantrekkelijke aanbiedingen. Tussen de kampeerproducten door is er elk jaar aandacht voor een ander land. Kroatië, dit keer. Daartoe verbleven wij het jaar ervoor in dit prachtige kampeerland, voor teksten en fotografie.

De foto op de voorpagina is van mij, maar ook op diverse binnenpagina's staan foto's van mijn hand. Plus alle begeleidende teksten. Ook de meeste product-tekstjes zijn trouwens van mij.

Boodschappen doen met de camper

Eén van de grote verschillen tussen het rijden met een caravan en een camper is het doen van boodschappen. Ga je met een caravan naar een camping en doe je daarna met de auto boodschappen, de camperaar verandert gemiddeld gesproken veel vaker van standplaats en doet onderweg boodschappen. Leuk, elke keer weer een andere winkel.  

In Frankrijk verbaas ik me telkens weer over de enorme keuze in wijnen. In een gewone supermarkt!

Telefoonfoto's met 'Lange belichting'

Mijn Pixel 7 telefoon heeft, net als alle andere mobiele telefoons, een camera aan boord. Een Pixel telefoon draait op zuiver Android, zonder 'schil' van de hardwarefabrikant. In de foto-app zijn verschillende opties voor verschillende soorten foto's. Eén ervan is '\lange belichting'. Een andere term voor HDR.

HDR staat voor high dynamic range. Dat wil zeggen dat hele donkere, maar ook hele lichte onderdelen van een foto goed worden weergegeven. Met een gewone fotocamera lukt dat alleen met kunstgrepen in de nabewerking, maar de Pixel 7 kan dat tijdens het maken. Wat langer de telefoon stil houden en klaar is Kees.

Kamperen in Frankrijk

Natuurlijk is Frankrijk een geweldig kampeerland. Ook al zijn lang niet alle Fransen even gastvrij of bereid tot enige hulp. Zo besloot ik naar deze camping te rijden. Maar ja, hier kan ik niet onderdoor.

Gelukkig kwam er nog een auto oprijden, die niet verder kon omdat onze camper er voor stond. De chauffeur zou wel even bellen, begreep ik - zij spraken geen Engels, niet ongebruikelijk in Frankrijk.

Nog meer oorlogsgraven (slot)

Het Zuid-Afrikaans Nationaal Delville Wood Memorial is een herdenkingsmonument voor de Eerste Wereldoorlog, gelegen op het grondgebied van de gemeente Longueval in Noord-Frankrijk. Het herdenkt de inzet van Zuid-Afrikaanse troepen tijdens de Grote oorlog (Slag om de Somme). Het herdenkingsmuseum volgt de geschiedenis van deelname van Zuid-Afrika bij de Eerste en Tweede Wereldoorlog en naar verschillende conflicten rond de Koude Oorlog. De Britse militaire begraafplaats Delville Wood ligt aan de overkant van het monument. 

Delville Wood vertegenwoordigt voor Zuid-Afrikanen de plaats waar Zuid-Afrikaanse soldaten van de Unie voor het eerst aan het westfront werden ingezet. Op 14 juli 1916 kreeg de Zuid-Afrikaanse brigade, bestaande uit vier bataljons (ongeveer 3.150 man) de opdracht om ten koste van alles haar posities te behouden. Onder onophoudelijk vuur van vijandelijke artillerie hadden ze weerstand geboden en de echte hel ervaren (Delville-hout werd omgedoopt tot duivelshout). Op 20 juli lieten ze 1.080 mannen achter, vermoord of vermist en 1.735 gewond.

Vijf dagen lang lagen de Zuid-Afrikanen, onder bevel van brigadegeneraal Henry Timson Lukin, bij Delville Wood onder zeer gewelddadig artillerievuur (tot 400 ronden per minuut). Van de bijna 3.200 mannen die de brigade vormden kwamen er slechts 143 ongedeerd uit de loopgraven.

Het museum was helaas gesloten op de dag dat wij er waren. Het monument en de graven zelf waren wel toegankelijk. Op diverse plekken schreven wij iets in het boek dat bij elk oorlogsgraf beschikbaar is.

Nog meer oorlogsgraven

De London Cemetery and Extension is een Commonwealth War Graves Commission begraafplaats dichtbij Longueval, Frankrijk. Het is de derde grootste van de Somme slagveldbegraafplaatsen, met 3.872 graven.

De begraafplaats ligt direct tegenover High Wood zoals het nu bestaat. Dit gebied was het centrum van hevige gevechten in 1916 en de eerste begrafenis op wat de London Cemetery zou worden. Er waren 47 soldaten van de 47th (London) Division gedood in de Battle of Flers-Courcelette op 15 september. Deze soldaten, amper een handvol van degenen die bij de aanval het leven hadden verloren, werden hier begraven in de dagen na het gevecht. Tegen de tijd van de Wapenstilstand waren er meer begrafenissen geweest, waardoor het aantal graven op 101 kwam.

De uitbreiding van de begraafplaats kwam in de jaren na de oorlog toen graven van de omliggende slagvelden werden overgebracht naar het land rond de London Cemetery, waardoor de omvang enorm toenam. Net als een aantal andere begraafplaatsen en gedenktekens in de omgeving, is de London Cemetery and Extension ontworpen door architect Sir Herbert Baker. De oorspronkelijke begraafplaats op het slagveld bleef intact op The London Cemetery and Extension, ook na het herontwerp.

Hoewel de begraafplaats voornamelijk graven uit de Eerste Wereldoorlog bevat, werden er daarna 165 soldaten herbegraven uit de Tweede Wereldoorlog. Deze graven bevinden zich samen in één deel aan het uiteinde van de begraafplaats.

Australisch oorlogsgraf in Frankrijk

Onlangs waren we met de camper in Frankrijk onderweg naar Normandië toen ons oog viel op een bord dat verwees naar een Australisch oorlogsgraf (Eerste Wereldoorlog). Omdat we tijd hadden en de camper een stuur heeft reden we erheen. Centre Sir John Monash heet het en het is in Villers-Bretonneux.

Aanvankelijk leek het een oorlogsgraf als alle andere. Met heel veel witte grafstenen. Er liggen hier 2142 soldaten begraven, gestorven ver van huis voor onze vrijheid.

Niets wees er op dat er meer was dan grafstenen, maar iemand wees ons op een ruimte achter de toren. Een compleet bezoekerscentrum, met grote schermen, audiotour, 'etalages' met aangeklede poppen en voorwerpen uit die tijd en zelfs een plek om koffie te drinken en te lunchen! Ik weet zeker dat veel bezoekers dit niet weten of vinden: er is niets dat er naar verwijst. Indrukwekkend is het wel!

Alle foto's: telefoon Pixel 7

Trip 103 [3 en slot] Rondje Normandië en Oostenrijk

We startten onze rit in Honfleur

Na de reparatie aan koppelingsplaat en vervanging van de distributieriem van onze Adria Twin op Fiat Ducato  is het nog maar de vraag of alles blijft werken. Welnu, het antwoord is simper: ja. Hij rijdt en schakelt beter dan ooit. En uit de verbruikscijfers maak ik op: ook ietsje zuiniger nog.

Fotosessie met 'test'camper

Drie onderwerpen stonden er op ons reismenu. Te beginnen met 150 jaar impressionisme, in Normandië dus. Vervolgens was er een perspresentatie van de merken Rapido, Itineo en Dreamer. Met deze bus maakten we een korte proefrit, voornamelijk om wat foto's te maken.