Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff + Bruckner) [9]

Gisteren kwamen we rond half acht aan op camping Thüringer Wald van het echtpaar Michel en Patricia Telgenhof Oude Koehorst in Drognitz. Vijf jaar geleden startten zij deze camping: Patricia blogt erover op vivakamperen.nl. Gisteren niet gemeld: vlak bij de camping stond een ree langs de weg met twee jongen. Prachtig!

Het regende gisteren. Nee, het góót. Onderweg en ook bij aankomst op de camping. Daarom heb ik de bus maar voorzichtig weggezet: het is hier nogal drassig overal en dan zit een camper binnen de kortste keren vast. Ik zag wel een 4 x 4 jeep ergens staan hier, maar als ik dat nou kan voorkomen.

Vanmorgen bijna zes km gewandeld richting het stuwmeer. Over de weg naar beneden, door het bos terug. 'Beneden' is ook een camping, maar dat is toch eerder een wat trieste verzameling d-h-z hokken. De camping waar wij nu staan is groener, ruimer maar mist de directe aanwezigheid van het water. 

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff + Bruckner) [8]

Wat een dag was dit weer. Vele jaren terug hoorde ik het Brucknerorgel spelen, toen door een Utrechtse organist die in een improvisatie alle tien de symfonieën van Bruckner langs liet komen. Mijn medereizigers waren allang naar buiten gegaan, maar ik was als betoverd blijven zitten. Wat een klanken...  

Het Brucknerorgel

En vanmorgen gebeurde dat weer. Tijdens de kerkdienst werd één van de zij-orgels gebruikt (klonk ook al mooi), maar bij de eerste noten van het Brucknerorgel aan het einde van de dienst veerde ik op: een werkelijk prachtig geluid daalde van grote hoogte op ons neer. Ik kan het niet met droge ogen aanhoren, zó intens mooi vind ik het. (Het zal erfelijk zijn: mijn vader was ook een groot liefhebber van kerkorgelmuziek.)

Niemand stoorde zich aan ons

Wij stonden vannacht geparkeerd op een gewone, niet verharde parkeerplaats bij de kerk. Er stonden nog twee campers, hoewel het geen camperplek is. Er is ook verder niks, op een openbaar, gratis en keurig (!) toilet na, een klein stukje verderop. Zelfs toiletpapier is daar aanwezig.

Hieronder meer beelden van Schärding, aan de Donau. Met een hoge waterstand, waardoor een deel van het stadje gesloten was.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff + Bruckner) [7]

Heel lang geleden was ik hier ook, tijdens een persreis van het Oostenrijks verkeersbureau. Het was mijn kennismaking met Anton Bruckner: mijn grote liefde voor klassieke muziek heeft zich daarna pas ontwikkeld. Bruckner is de componist van tien monumentale symfonieën, kamermuziek, geestelijke muziek. Geboren in de buurt van Sankt Florian en hier ook bijgezet: recht onder het grote Brucknerorgel waar hij verzot op was en vaak op speelde.

Wij deden vandaag een rondleiding. Heel, heel interessant. Een paar beelden alvast hieronder. Morgen gaan we ook het Brucknerorgel beluisteren.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff) [6]

Vanmorgen eerst nog wat foto's gaan maken van de nieuwe iSmove van Niesmann + Bischoff. Wat een prachtige wagen - vooral in het grijs. Het interieur is nog wel even wennen... maar er zijn wel hele handige zaken aan boord, zie ik nu in de documentatie.

Na deze fotosessie namen we de boot naar Strobl. Zodat ik ook van de boot af nog foto's van de iSmove kon maken.

Een prachtige dag, met vanavond wat regen en plotseling veel wind. Lunch buiten de deur, ijsje: werken kan ook best aangenaam zijn (..).

Meer foto's: hier.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff) [5]

De nieuwe iSmove van Niesmann + Bischoff: eindelijk zijn de meeste gegevens bekend. Ik schat zo'n 225 cm breed, 680 cm lang. Gewicht 2720 kg - wat een prestatie zou zijn. Op basis van Fiat - ik had Mercedes verwacht. De prijs: de Nederlandse vertegenwoordiger denkt aan 120.000 euro.

Binnenkort meer over het bijzondere interieur van deze integraal. Hier alvast wat sfeerbeelden van de introductie van vanavond. Een spektakel was het - met heerlijk eten, mooie optredens en een werkelijk oogverblindend promofilmpje.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff) [4]

Wat staan we mooi op Camping Ried! Bij aankomst krijg ik eerst wel een lesje kamperen: "Inchecken kan normaal pas vanaf 15 uur." Ja, maar wie zegt nou dat ik alles normaal wil? Nou goed, als onze plek vrij is dan mag ik erop. Oostenrijkse precisie. Of bureaucratie misschien wel. Met een grapje is veel op te lossen.

Vanuit Reit im Winkl kwamen we langs een prachtig merengebied. Omdat ik 'snelweg mijden' had aangezet reden we uiteindelijk zo'n beetje door het centrum van Salzburg. Wat met zo'n bus als die van ons uiteraard geen enkel probleem is: het houdt slechts op.

Meer beelden: hieronder.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff) [3]

Die vrijheid die een camper biedt, dat laat zich met vrijwel niets vergelijken. Zelfs de motorfiets - voortschrijdend inzicht, na 460.000 km op twee wielen - legt het uiteindelijk af: de helm. de kleding, het gesjouw met bagage naar altijd de bovenste verdieping van een hotel.

Neem deze trip. Gisteren stonden we zo: onder een viaduct bij Wertheim, op 300 m van het mooie centrum. Prima plek dus - en er zal best verkeer boven ons zijn geweest, maar wij hebben het niet gehoord.

En nu staan we hier, met onze bedden aan een stromend beekje, bergen op de achtergrond. Reit im Winkl. In september 2019 was ik hier alleen, foto's makend van de Deutsche Alpenstrasse. De camperplaats zou veel mooier kunnen zijn, maar dat houdt de politiek - lees: de burgemeester - hier tegen, leerde ik vorig jaar.

Meer beelden hieronder.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff) [2]

 Het valt ons elke keer weer op, al zijn we vijftien maanden verder: het wegrijden en aankomen, waar dan ook, gaat met een camper heel veel gemakkelijker en sneller dan met de caravan. Niks aanhaken, pootjes in/uit draaien, je auto verlaten als je wat wil drinken en zo verder. Heerlijk, een camper.

Dit viaduct is sterker dan dat destijds in Genua. Hopen we.

Met de caravan om half negen weg lukte ons (..) zelden: met de camper is het geen enkel probleem. We zijn vandaag aangekomen in Wertheim: verder dan gedacht en gepland. Het was erg rustig op de weg, geen enkele vorm van oponthoud gehad. Tanken en koffie, dat wel.

Wertheim is een prachtig, bijna middeleeuws plaatsje. De eerste CP was helaas vol, maar aan de overkant is er nog één. Wat mindere plek, maar op dezelfde loopafstand van het stadje. Kosten vijf euro, geen voorzieningen. We hebben er gelijk maar heerlijk gegeten. Na een kop Milchkaffee bij een bakker: alleen daarom zou je al naar Duitsland willen.

We bezochten een kerk en we wandelden omhoog naar de burcht. Van waar we een mooi zicht hadden op de andere camperplaats.

Morgen verder richting Salzburg. Niet vergeten een Oostenrijks Autobahnvignet te kopen. Dat redden we precies met tien dagen.

Meer beelden hieronder.

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff)

Dit jaar vindt er geen één 'normale' perspresentatie plaats van nieuwe (d.w.z. 2021-modellen) caravans en campers. Ik hoef niet uit te leggen hoe dat komt, neem ik aan...

Niesmann + Bischoff, fabrikant van hoogwaardige kampeerauto's, houdt de presentatie dit keer in Oostenrijk, in Sankt Wolfgang. Daarheen vertrek ik dinsdag 25 augustus, morgen dus: ruim op tijd om donderdagavond de presentatie bij te wonen en onderweg nog twee camperplaatsen of campings te bezoeken. Ik heb vanaf donderdag voor twee nachten een camping in de onmiddellijke nabijheid van de 'feestlocatie' besproken (camping Ried). Daarna wil ik misschien nog een bezoek brengen aan het beruchte Hallstatt en zeker aan Sankt Florian (Anton Bruckner).

Wordt de komende dagen vervolgd dus weer!

De presentatie van 'NiBi' in juli 2019

Trip 32 - Ommen, Soesterberg en Etten-Leur [4 en slot]

 

Dit weekend sloten we deze trip af met onze deelname aan het weekend van de Evenementencommissie Zuid-West van de NKC. Dat vond plaats vanaf de asperge- en wijnboerderij Santspuy van Loes en Gilbert Sweep in Etten-Leur. Geweldige locatie en een geweldig weekend. Met bijkletsen, plannen maken voor 2021, een rondleiding over het bedrijf, wijn proeven, ijsje eten bij de ijsboerderij verderop en een fietstocht - niet in deze volgorde overigens. Prima weer, de regen viel op voor ons onschadelijke momenten. Een serie foto's vind je hier. Deel deze link gerust!

Trip 32 - Ommen, Soesterberg en Etten-Leur [3]

Vandaag verplaatsen we ons, onder een steeds bewolktere hemel, naar camping De Krakeling in Zeist. Alles is hier keurig geregeld: ontvangst, sanitair, wifi. Grote plek voor de bus, rustige camping. Onderweg dronken we koffie bij een McDonald's Café. 

Eenmaal op de camping regent het af en toe. Maar we willen toch op de fiets naar de NKC in Soesterberg - daar gaan we als vakjury de nominaties Kampeerauto van het Jaar bepalen. In drie categorieën: integraal, halfintegraal en buscamper. Na deze bespreking eten we daar ook wat. 

Camperplaats Landgoed De Stekkenkamp, Ommen

Zwerfauto
Bij het zien van deze foto op Facebook reageerde iemand met: 'Daar wil je toch niet staan?' Dat moet iemand zijn die onvoldoende in de gaten heeft dat een zwerfauto is om mee te rijden en in te slapen. En dan maakt het voor één of twee nachten niet uit waar je staat als dat vlak bij je doel is. In ons geval Ommen. 

Als we willen kamperen - luifel uit, stoelen en tafel buiten enz. - dan gaan we naar een camping. Overigens: verschillende campers op de foto hadden hun luifel uit staan: de telelens vertekent het beeld waardoor de afstand tussen de campers kleiner lijkt dan deze in werkelijkheid is. Prima camperplaats, Landgoed de Stekkenkamp in Ommen. Niet voor niets staan er vrijwel altijd wagens geparkeerd. Voor 12,50 EUR per nacht met stroom kun je geen armoede lijden. Ter vergelijking: De Krakeling in Zeist kost ons deze nacht ruim 27 EUR. 

Trip 32 - Ommen, Soesterberg en Etten-Leur [2]

 

Terug op de basis. Vrienden uit Zoetermeer ontmoeten in Ommen: gekker moet het niet worden. Goed, we wisten sinds kort dat ze hier ook in de buurt zouden staan, maar dat je elkaar dan tegenkomt is wel heel apart.

Rustig dagje. Wandelen in het bos met het gezin van dochter Rebecca, bramen plukken daar, boomhutten inspecteren en hard blazen op eikel'hoesjes' uit het bos. Daarna nog even naar de supermarkt in Ommen en weer naar de de camperplaats Landgoed Stekkenkamp.

Hieronder nog enkele foto's.

Trip 32 - Ommen, Soesterberg en Etten-Leur

Nog een trip in eigen land. Met een meervoudig doel. Waaronder het bepalen van de nominaties Kampeerauto van het Jaar bij de NKC in Soesterberg. Gezien de niet-gehouden persintroducties (COVID-19) valt het dit jaar niet mee de kandidaten 'te vinden' in de categorieën buscamper, halfintegraal en integraal. Benieuwd waar de andere juryleden mee komen. Want ook zij hebben maar weinig informatie.

Na de juryvergadering gaan we traditioneel een hapje eten. Daarna gaan wij met de fiets naar camping de Krakeling in Zeist, waar we vóór de bijeenkomst de buscamper hebben geparkeerd voor een overnachting. Op deze camping hebben mijn ouders lang geleden ook langere perioden gestaan, met hun Kip caravan. Ik meen me te herinneren dat onze kinderen daar destijds ook regelmatig logeerden. Benieuwd of ik er nog iets van herken, als dat inderdaad zo is.

Dinsdag 18 augustus. AC Meerkerk gaat pas om 10 uur open, maar Starbucks. de buren, zijn wel open. Doen we dat toch? Rond het middaguur staan we in Ommen, op camperplaats Stekkenkamp. Goede plek voor max. drie nachten. Geluid van weg en trein, maar ach... Geen sanitair ook, wel stroom. 12,50 EUR per nacht met twee personen.

Vanaf hier fietsen we via een mooie route naar camping De Kleine Wolf: populair bij gezinnen en nu begrijp ik wel waarom.

Trip 31 - Amsterdam [4 en slot]

Vandaag stond op het programma: de tentoonstelling van World Press Photo in de Nieuwe Kerk in Amsterdam - vlakbij de Dam. We liepen vanaf de camping naar de veerboot over het IJ, die gratis heen en weer vaart - af en aan met twee schepen tegelijk. Dan zie je Amsterdam eens anders: vanuit het noorden en vanaf het water.

Als je somber van aard bent of tegen een depressie aan schuurt kun je de tentoonstelling World Press Photo misschien beter mijden. Want wat een ellende wordt hier in beeld gebracht, van overal op deze planeet.

Trip 31 - Amsterdam [3]

In het Stedelijk, Amsterdam, gisteren.
Een enorme installatie van een voor mij onbekende Koreaan. 

Nog enkele (telefoon)beelden van gisteren. Foam en Stedelijk museum.

Vakantiestraat bij camping Vliegenbos, Amsterdam. 

Ook kunst. Stedelijk museum, Amsterdam. 

Foam, Amsterdam. Bijzondere plek telkens weer. 

Trip 31 - Amsterdam [2]

Het was warm in Amsterdam. De stenen warmen op en beginnen die warmte af te geven aan hun omgeving. Accumuleren. Een stad is een soort speksteenkachel...

Desondanks Foam bezocht (fotomuseum) en Het Stedelijk, met ook een grote fototentoonstelling. Erg interessant.

Onderweg wat foto's gemaakt van een zwetende hoofdstad... Die vind je hieronder.

Grachtenpand, auto voor de deur.

Misschien nog even iets rechtzetten...

Trip 31: Amsterdam

Bergen op Zoom blijkt 'een COVID-19 haard'. Wij zien ook dat vooral de Aldi bij ons in de buurt 
het niet meer zo nauw neemt met 'de maatregelen'. Dus vóór ons vertrek eerst even naar een AH
waar dat wel gebeurt. Alleen: de bus is net even te lang (640 cm) voor een gewone parkeerplaats.

Sommige camperaars gruwen al bij de gedachte aan een camperplaats waar je voor moet betalen. Anderen krijgen uitslag van een plekje op een camping. Nee, deze camperaars zullen wij deze dagen niet tegenkomen op camping Vliegenbos in Amsterdam. Ook al hoeven we - met dank aan de ANWB - van de drie nachten hier er maar twee te betalen. Dat maakt dan 74 euro. Maar dan sta je ook in Amsterdam, op een kwartiertje van de metro die je zo met muilkorfje en al het centrum in glijdt.

[Meer foto's hieronder]

Trip 30: de Franse Ardennen [6] - Versterkte kerken en een boerencamping

Vandaag stuurde ik de buscamper langs een aantal versterkte kerken. Kerken met extra torens, schietgaten en meer. Om rovers, vijandelijke troepen en ander gespuis buiten te houden en de eigen bevolking te beschermen. Tussen de 15e en 17e eeuw zijn deze kerken versterkt. Een interessante geschiedenis.

In de eerste kerk - die eigenlijk anders gesloten is - had ik een bijzondere en wel heel toevallige ontmoeting: met de PR-dame van het toerismebureau die een en ander voor mij had voorbereid. Maar die ik nog nooit had ontmoet. Ze was onderweg met een Michelin-journaliste, de reden ook waarom de kerk open was. Heel bijzonder, zo'n ontmoeting.

Uiteindelijk ben ik terecht gekomen op een boerencamping op enkele kilometers van Signy-le-Petit, de kerk op de foto hierboven. Kost me bijna tien euro, die overnachting hier op Camping Du Pavillon.  (Dat ze toch niet wat meer vragen en daarvan de camping actueel houden...) De temperatuur is intussen absurd... Ik ga morgen met de volle airco aan richting huis.

Trip 30: de Franse Ardennen [5] - Mouzon en beverratten

Even dacht ik - en hoopte ik - dat het bevers zouden zijn. Maar volgens mij zijn het toch beverratten. Muskusratten had ook nog gekund. Gezien de kleur van de voortanden en de witte snorharen stel ik vast: beverrat. Een exoot eigenlijk, uit Zuid-Amerika afkomstig. Hier gehouden voor pels en ook vlees (waterkonijn, net als muskusrat). Ontsnapt in de 19e eeuw en nog steeds 'bij ons'. 

[Meer foto's hieronder]

Trip 30: de Franse Ardennen [4] - Sedan - Mouzon

Tegen negen uur luid getoeter op de camperplaats. Een bestelwagentje: de bakker! Ik koop een stokbrood en een pain du chocola: lekker bij de koffie. Waarvoor ik me overigens pas om 16:00 uur de tijd gun: het was een goed idee dat chocoladebroodje in de koelkast te leggen.

Sedan

Vandaag weer twee bestemmingen, plus 'wat er op mijn pad komt'. Sedan als eerste, die enorme burcht midden in het stadje. Maar daarvóór sla ik nog af bij een enorm winkelcentrum voor wat inkopen en pers ik me door Charleville-Mézières: smal, druk, rotondes... dat is wel even opletten geblazen met zes en een halve meter. Nee, een grotere camper komt er echt niet, dit is een prima maat voor mijn manier van reizen. Verderop de dag kom ik door hele kleine dorpjes, met weggetjes ter breedte van precies deze buscamper. Ik volg de borden namelijk van een Duits oorlogsgraf, in Noyers-Pont-Maugis. Als ik weer een dorpje verlaat denk ik al verkeerd te zitten, totdat toch ineens het oorlogsgraf opdoemt. Meer dan 4900 Duitse jongens liggen hier, van beide wereldoorlogen. Ruim 4600 zijn onbekend: hoe zinloos is het leven dan geweest.
Een stukje verderop is een Frans oorlogsgraf: daar zag ik er al meerdere van. De Duitse graven hebben daarnaast voor mijn gevoel veel meer de somberheid die bij de dood hoort.

Trip 30: de Franse Ardennen [3] Rocroi - Bogny-sur-Meuse

De hittegolf doet zijn werk: allemachtig wat een temperaturen. Terwijl het vanmorgen best fris was: mensen trokken op de camperplaats Rocroi een jasje aan. Ik doe hier intussen bijna 'een jasje uit'.

Camping, meren, bosmuseum en staalmuseum. Dat was mijn programma voor vandaag. Dat wil zeggen: die camping kwam ik toevallig tegen en dat bleek een mooi terrein. Of, zoals een tentkampeerder zei: "Als je sanitair niet zo belangrijk vindt sta je hier prima." Eén sanitairgebouw is 'om technische redenen' gesloten, in het andere is geen warm water om te douchen. Jammer is dat toch. 

[Meer beelden hieronder.]

Trip 30: de Franse Ardennen [2] Givet - Rocroi

Als ik - gisteren - op het plein in Givet sta en een foto wil maken over een - 'onverklaar bewoond', zoals zo vaak in Frankrijk - huis heen van de Citadelle, komt er een man naar buiten stormen die in het Franse begint te ratelen. Welkom in Frankrijk. Geen idee wat hij zei, maar hij nodigde me duidelijk niet uit voor een café au lait. 

Ik ken mensen die zeggen nog nooit een vervelende ervaring in Frankrijk te hebben gehad. Geloof die mensen niet: ik heb haast alleen maar dit soort ervaringen, met enige overdrijving. De foto heb ik overigens gewoon gemaakt: de regels zijn wat dit betreft in Frankrijk niet anders dan bij ons. 

Trip 30: de Franse Ardennen | Givet - Rocroi

[Net geen dertig keer stond hierboven steeds: Campertrip. Ik maak het iets korter, dat geeft meer ruimte voor de bestemmingen. 'Trip' dus. Maar alleen trips met de camper komen hier aan bod.]

Mooi plekje op de camperplaats Rocroi

Voor een tijdschrift, misschien nog een (buitenlands) tijdschrift en een dealerorganisatie ben ik met de camperbus op (toeristisch) onderzoek uit in de Franse Ardennen. Bij de Ardennen denken we het eerst aan België, vervolgens aan Wallonië, misschien dan nog Luxemburg en ja, uiteindelijk wellicht ook nog aan Frankrijk. De streek rond Charlesville-Mézières, heel globaal. En Sedan is dan misschien ook nog wel een plek die velen kennen, met het grootste kasteel van Europa. Maar er is meer, ontdekte ik al eerder met de motorfiets. 

[Meer beelden hieronder]