Trip 36 [7 en slot] Rondje Veere - en Veere is prachtig!

Op een wandelsite vond ik een mooie GPX-route rond Veere. Bos, stad, wallen. De geallieerden wisten dat hier het zwakste punt in de dijk zat: daar een bom op en dit gedeelte staat onder water. De bevolking was door de Engelsen gewaarschuwd met flyers, vertelt een boer ons. 

Dit is de route die we hebben gelopen. In Veere zijn we een stukje het centrum in gelopen om het stadhuis te bekijken (en koffie te halen). Nu was het tamelijk rustig, 'maar anders kun je hier over de hoofden lopen', vertelt een uitbaatster. "Veere in kerstsfeer trekt altijd heel veel bezoekers." En dat kan ik me helemaal voorstellen.

Het pad is hier en daar wel erg nat: stevige wandelschoenen zijn geen overbodige luxe. Parkeren is gratis in de winter, en dankzij (..) corona is het aangenaam rustig nu.

Meer beelden hieronder.

De dag hierna reed ik, na nog een interview voor Autoweek Campers, naar huis.

Trip 36 [6] Trouwdag 47

Middelburg in kerstsfeer.

"Maar dan ben je op onze trouwdag niet thuis!" Dat was Haar reactie toen ik meldde er toch even een weekje met de buscamper op uit te willen. Meegaan vond Ze geen optie: te veel afspraken buiten de deur. Waaronder oppassen op de kleinzoons, en daarvoor wijkt - terecht - praktisch alles. Daarnaast: ik ga samen met een fotomaat, die met zijn caravan naar dezelfde camping komt. Om samen te gaan fotograferen, beelden te bekijken (en wijn te drinken).

Het is dus 11 december. Het regent in Zeeland. Ons geplande vertrek om 10 uur voor een fotowandeling rond Veere en in Middelburg stellen we een uur uit.

Bij terugkeer, einde middag, staan er ineens nog twee caravans en een camper.

Meer foto's hieronder. Nog meer foto's: hier.

Trip 36 [5] Winters strand: altijd wat te zien

De woensdagmorgen werd besteed aan opruimen, briefing Tweede Kamer kijken, grijs water lozen, drinkwater innemen en rijden naar mijn volgende stek: dichtbij. Ik had plannen om op een andere plaats wat foto's te gaan nemen, maar het waaide erg hard en ik had dus niet veel zin de Westerschelde twee keer over te steken.

Op het terrein van Minicamping de Visser is het rustig. Er staat nog één andere buscamper (Westfalia 4 x 4), mijn fotomaat Adrie met zijn mooie Engelse caravan en twee onbewoonde caravans. We staan verhard: het gras is nogal nat. Wegzakken kan niet, maar dit is wel zo aangenaam. We staan hier zo'n 1200 meter van de duinen.

Trip 36 [4] Een dagje mobiel kantoor

Zeeland. Ja, ze hebben hier zelfs al stroom... 

De mist was vanmorgen verdwenen, maar de dikke bewolking was er nog steeds. Daar kwam de zon niet doorheen. Het zonnepaneel op de camper heeft dan ook vrijwel niets opgeleverd. Thuis scheen wel de zon, zie ik aan de opbrengst van de zonnepanelen op het dak daar (wat handig toch, al die apps waarmee je van alles kunt zien en besturen: verlichting, muziek, alarm/camera).

Trip 36 [3] Wandeling Westkapelle - oorlogsleed

Een wandeling van bijna 9 km in een niet verwacht maandagmiddag-zonnetje. Richting Westkapelle dus, van waar ik gisteren ook het vuurtorenlicht zag komen. Ik geloof niet dat deze toren, die het Engelse bombardement van 1944 overleefde, nog een functie heeft, maar hij werkt wel.

Deze tank kwam hier aan land. En morgen wordt deze weggehaald voor restauratie. Een andere tank wordt ook morgen voor de bioscoop in Vlissingen gezet in verband met de filmpremière Slag om de Schelde. De laatste grote slag in de Tweede Wereldoorlog: de geallieerden wilden de haven van Antwerpen gebruiken voor de aanvoer van materieel, nodig voor de verdere bevrijding van onder meer Nederland. Dat moest tot dan allemaal uit Noord-Frankrijk komen.

Uit respect voor de bevrijders is deze tank hier blijven staan - als monument.

Trip 36 [2] Nieuw panoramaraam en klaar voor vertrek

Strand bij Kapelle / Zoutelande.

Zaterdag 5 december

Heerlijk, zo'n zaterdag waarop alles kan en niets hoeft. De hele dag - na een geslaagde Sinterklaasmiddag en -avond bij de kleinzoons en hun ouders - de tijd om de camper in orde te maken. Lampjes met bewegingsmelders opgehangen in twee kastjes en achterin, kleding erin, bed opgemaakt, gasfles geplaatst en aangesloten. Had ook nog wel het water er wel in willen doen, maar de boiler wil niet dicht: te koud.

De nieuwe telefoon moet ook nog worden aangesloten op de Truma iNet (probleemloos) en Victron MPPT en accumonitor. Die laatste wil nog niet erg. Geen probleem, want de monitor is gewoon zelf afleesbaar. Komt nog wel goed.

Heb ook nog een slot besteld om de Busbiker mee op slot te zetten. Vastzetten gebeurt nu met een pin, maar als ik deze vervang door een slot en dat gebruik op minder vertrouwde plekken dan wordt het toch weer wat lastiger om van buitenaf de achterdeuren te openen: de Busbiker zit er immers voor. Alle beetjes helpen.

Panoramaraam vervangen.

Het panoramaraam is door Mobiledrôme, onder Adria-garantie, keurig vervangen. Hopelijk zit hier geen spanning op en blijft het netjes recht, in zomer en winter.

Zondag 6 december 

De laatste spullen de camper in, kopje koffie nog even samen, starten en rijden. Heerlijk, eindelijk weer op pad met de camper. Ik rijd naar Zeeland. Een camping met een 'camperrotonde', tot woensdag. Dan rijd ik naar een minicamping hier in de buurt waar ook fotomaat Adrie met caravan komt.

Trip 36 Garantie, winterwielen en Zeeland

Wat een jaar, dat 2020. Twintig twintig. Het klonk en klinkt zo lekker. Maar het was een uienjaar natuurlijk, met al dat COVID-19 of coronagedoe. Hebben we zo'n heerlijke camper, zijn we er te weinig mee weggeweest. Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, België, Luxemburg, Nederland natuurlijk... ach, het valt toch eigenlijk nog wel mee. En het is allemaal te vinden hier: zoek in de balk rechts op Trip. Maar na de zomervakantie hadden we Zweden op ons lijstje staan: we zouden een caravan naar de Zweedse fabriek brengen voor een garantiegeval. Dat zou zeker een flinke rit zijn geworden, met een lange combinatie, maar wel leuk!

Intussen heeft de wagen na het eerste jaar en zo'n 22.000 km (hoezo weinig weggeweest...?) al een beurt gehad. Alles was in orde, en er is ook nog een omvormer van 1000 Watt ingebouwd. 

Citroën Jumpy - maar dan anders

Een paar jaar reed ik in een Citroën Jumpy rond. Geen camper - hoewel ik er een keer in heb geslapen toen het tentje me te koud werd - maar een gewone bestelbus. Fijne caravantrekker, nooit verlegen om bagageruimte.

Intussen is de bus vervangen door een hybride personenauto en maakte de caravan plaats voor een camper. Maar: als ik deze Citroën Jumpy zie... wat een leuke voertuig! 

Het Verdronken Bos

Vlakbij Wijk bij Duurstede ligt Het Verdronken Bos. Het verdronken bos is een recreatiebos dat nu als waterberging is (her)ingericht. Het is bedoeld om water te kunnen bergen bij te veel neerslag. De bomen die hier stonden kunnen niet tegen een te hoge waterstand en zijn afgestorven.

Via loopplanken kun je door het Verdronken Bos lopen. Het is niet groot, maar wel bijzonder. Eén van de Klomppaden passeert ook Het Verdronken Bos.

Hieronder nog enkele beelden.

De 'wonderpan' is fantastisch

Pizza, lasagne, broodjes afbakken, appeltaart: de wonderpan wordt hier flink ingezet. Hier dat wil zeggen: thuis. Noodgedwongen. Want zonder corona zouden zou ik nu zeker met de camper onderweg zijn. Vermoedelijk naar de kraanvogels in Frankrijk. De wonderpan stond dus tot nu toe alleen nog maar op een gaspit thuis.

Vanmiddag hebben we eens geprobeerd een cake te maken in de wonderpan op een Campingaz-stel buiten. En waarachtig: dat gaat ook perfect. De smaak is ... mmm.

Ik kocht een Campingaz-pit die geschikt is voor twee typen gasfles: 907 en 904, uit mijn hoofd. De pit is zo gevormd dat ook een beetje wind geen probleem is voor de vlam. En kijk hiernaast: geweldig toch?

Wat een smakelijk idee dat straks ook ergens op een camperplaats te kunnen maken!

 

Herfstbos met ... groothoek

Als fotomaat Adrie G. en ik uit de auto stappen bij Boswachterij de Amerongse Berg spreken we af: we gaan dit herfstbos 'te lijf' met alleen de groothoek op de camera. Adrie klikt de 16-35 mm op zijn fullframe Canon spiegelreflex, ik de 14 mm (dus 21 mm in kleinbeeldformaat) op mij Fuji systeemcamera.

Nou, een herfstbos met alleen een groothoek vastleggen is 'een uitdaging'. Je moet werkelijk anders kijken, andere onderwerpen zoeken, andere invalshoeken.

Hieronder nog wat voorbeelden.

Autoweek Campers 5 verschenen

Zojuist verschenen is het laatste nummer van Autoweek Campers in dit jaar. Ik mocht vijftien van de in totaal 164 pagina's leveren. Met de gebruikelijke pagina's campernieuws, een test van de TomTom Camper en drie 'portretten' van camperaars.

Een groot verhaal - gemaakt door het Duitse Autobild Reisemobil - vergelijkt de nieuwste Fiat Ducato met de Mercedes Sprinter. Fiat is onmiskenbaar marktleider als het gaat om campers, maar blijft dat zo? De redactie komt met een duidelijke conclusie in deze vergelijkingstest. Waarbij je in de gaten moet houden dat Autobild Reisemobil een Duits tijdschrift is...

Hieronder de portretten die ik maakte: één foto over twee pagina's, met een paar alinea's tekst ernaast.

Wandeling door Rijswijk

Alle foto's: met Google Pixel 4a

Als je er niet moet zijn kom je er niet toe. Althans, bij mij is de gedachte nooit opgekomen om eens een wandeling door oud Rijswijk te gaan maken. Maar door ons bezoek aan een vriendin die op loopafstand hiervan woont gebeurde het nu wel. En, onverwachts: Rijswijk is een leuk stadje. Met meer groen dan de naam Rijswijk in mij oproept. Immers: Den Haag, Rijswijk, Voorburg: dat is toch een groot, aaneengesloten gebied met louter asfalt en gestapelde stenen?

Maar dat valt dus gelukkig mee. Parken, groen en zelfs bos. Lopen naar Delft, oud Rijswijk, een groot winkelcentrum en zelfs hartje Den Haag: het kan allemaal vanuit Rijswijk. Station in de buurt, ook nog. 

Een Noors tijdschrift, een Duitse camper, een Oostenrijkse introductie... en ik

Toen de nieuwe 'instap-Niesmann + Bischoff' (vanaf 130.000 euro in Nederland) in Oostenrijk werd geïntroduceerd mochten de Noren zich niet bewegen, in elk geval het land niet uit voor niet-noodzakelijke doeleinden. Of ik voor het Noorse kampeertijdschrift, waarvoor ik overigens regelmatig werk, de Niesmann-introductie ook mee kon nemen. Nou, er zijn heus saaiere opdrachten.

Vandaag valt het tijdschrift op de mat. Toch best bijzonder, een Noorse opdrachtgever. Nee, ik spreek geen woord Noors. Maar de Nederlandse tekst laat ik door Deepl vertalen in het Engels, die Engels tekst controleer ik op misverstanden en dat resultaat haal ik door Google Translate om er Noors van te maken. En waarachtig, 'we hoeven er maar weinig aan te doen', hoor ik uit Noorwegen. 

Hier de voorzijde van het tijdschrift, verderop twee van de vijf pagina's die Bobil og Caravan aan de introductie besteedde.

Campercontact: ik kijk uit naar de update

NIEUW 4 november

De Android browser Vivaldi bleek in de weg te zitten. Verwijderd, Campercontact opnieuw geïnstalleerd en het werkt weer. Vivaldi herinstalleren levert nu géén probleem meer op voor Campercontact.

---

Deze week nam ik een nieuwe mobiele telefoon in gebruik. Een Google Pixel opnieuw, nu de 4a. Hiervoor had ik de Pixel 3a XL. Pixel telefoons worden in opdracht van Google gemaakt door een hardwarefabrikant. Onder de voorwaarde dat er alleen zuiver Android op draait. Geen schil of apps van LF, Samsung of een ander merk. Voordeel: een relatief snelle telefoon en snelle updates. Bij telefoons met een fabrikanten-schil moet namelijk altijd eerst worden getest of een nieuwe versie wel compatible is met de nieuwe versie van Android. Op de Pixel-telefoons draait momenteel Android 11. De Pixel wordt officieel niet in Nederland gevoerd, maar via Belsimpel (grijze import) zijn ze gewoon te koop. In Duitsland liggen de Pixels - goedkoper ook nog - gewoon in verschillende winkels (Mediamarkt bijvoorbeeld).

Met een kabeltje kopieerde ik de inhoud van de vorige telefoon in zijn geheel naar de nieuwe. Daarna volgde het tijdrovende instellen van alle apps: wachtwoorden, instellingen en meer. Voor de wachtwoorden heb ik een speciale app, waarin alle inloggegevens veilig (hoop ik) zijn opgeborgen.

Dus ook Campercontact komt aan de beurt. Maar helaas: deze wil niet starten. Ik klungel een half uur aan, leeg alle opslag en de cache en uiteindelijk - op advies van de helpdesk - verwijder ik de app helemaal en installeer deze opnieuw. Zonder succes. Want wat gebeurt er?

CMT in Stuttgart uitgesteld

Het zat er aan te komen, maar toch hield ik goede hoop op het doorgaan van de CMT in Stuttgart. Dat is een van de belangrijkste - en leukste - beurzen op het gebied van kamperen. Vele hallen vol met caravans, campers en vakantiebestemmingen. Kampeer en Caravan Jaarbeurs en Vakantiebeurs in één.

Uitgesteld dus. Een nieuwe datum is nog niet bekend: voorjaar of zomer 2021. Dat betekent definitief geen sneeuw tijdens de CMT. En dat was wel eens anders...

<= Hiernaast - voor veel mensen een bekend punt - vindt de CMT jaarlijks in januari plaats. Bij het vliegveld ook. Maar volgend jaar dus een keer niet.

Ik vind het een verstandig besluit. Maar ook heel jammer dat het moet. Naar Düsseldorf ben ik niet geweest en nu voorlopig dus ook niet naar Stuttgart.

Oefenen met de Omnia wonderpan

Smakelijk eindresultaat.

Het afbakken van broodjes: heerlijk. Een kruidcake bakken: we smullen er nog van. Vandaag, 17 oktober en precies 51 jaar (!) na onze eerste ontmoeting, staan we samen in de keuken een soort pizza te maken in de lichtgewicht Omnia wonderpan. Die, geplaatst op een gasvlam, door zijn vorm de functie van een oven krijgt. En die we aanschaften voor gebruik in de camper, maar waarmee we nu thuis eerst enige ervaring opdoen.

Het pizzadeeg - vierkant - voegt zich gemakkelijk naar de siliconenvorm in de pan. Daarin gaan vandaag achtereenvolgens tomatensaus, paprika, champignons, kaasstrooisel en twee geklutste eieren. Daarna wordt het overhangende deeg over de inhoud gevouwen, nog wat laatste ei over het geheel en dan kan de pan op het gas.

Hieronder nog wat foto's.

Parkeerplaats METO | Hoogerheide

Camperplaats in Hoogerheide

Je staat er gratis en voor niks, maar behalve vuilnisbakken is er verder niets. Ja, de rust, de fietsvriendelijke omgeving. De Brabantse Wal, grenspark de Zoom, Kalmthoutse Heide... genoeg te zien en te doen dus. Winkels op loopafstand. Een simpele voorziening in het Brabantse Hoogerheide voor de camperaar die verder niets nodig heeft. 

Ik fietste er op 15 oktober langs. En zowaar stonden er twee kampeerauto's.

Dreischor: een plaatje van een ringdorp

[Alle foto's: telefoon Pixel 3A XL)

Als je met de camper in Zeeland bent (in de buurt van Schouwen-Duiveland) dan is een bezoekje - per fiets - aan het ringdorp Dreischor wat mij betreft verplichte kost. Wij waren op bezoek bij vrienden in Bruinisse: van daar is het tien minuten met de auto.

Dreischor (Zeeuws: Dreister) is een ringdorp in de gemeente Schouwen-Duiveland, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het dorp heeft 975 inwoners (1 januari 2020) die Reisenaers genoemd worden. Dreischor is vanaf 1973 een beschermd dorpsgezicht en daarmee een van de beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland. In 2001 werd het dorp verkozen tot 'Groenste dorp van Europa'. (Bron: Wikpedia)

Omdat het rond het middaguur was besloten we maar gelijk te lunchen bij koffie-Kaffee/Restaurant De Boekhouder in Dreischor, de enige plek hier waar dat kan: elke dag (!) vanaf 10:00 uur. En ik verzeker je: uitgebreide kaart, heerlijke lunch!

Hieronder nog enkele (met de telefoon gemaakte) beelden van prachtig Dreischor.

Nieuwe verzekeraar: ACSI

Campingspecialist ACSI breidt zijn verzekeringstak verder uit. Naast de bekende caravanreisverzekering kunnen kampeerders nu ook bij ACSI terecht voor een camperverzekering. En ook voor een autoverzekering, motorverzekering, aansprakelijkheidsverzekering en een woonhuisverzekering kun je bij ACSI aankloppen. Daarmee is de kampeerder dus niet meer alleen tijdens de vakantie, maar ook thuis en onderweg altijd verzekerd.

Trip 35 [4 en slot] De Groote Peel

[Alle foto's: telefoon Pixel 3A XL]
Vanmorgen lang geslapen - heerlijk is dat. Na het ontbijt rustig aan de zaak gereed maken voor vertrek. Al stelt dat in een buscamper niet veel voor. Voor drie nachten 83 euro: dat is best prijzig. Maar ik had voor een comfortplek gekozen, met 16 Amp. stroom. Voor de vloerverwarming, de hoofdverwarming in combinatie met gas, de laptop, tandenborstels... Gewoon een keer lekker luxe. 

Daarna parkeerden we de bus bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer in de buurt voor een wandeling in natuurgebied De Grote Peel.

Trip 35 [3] De Groote Peel

Vandaag zijn we naar het museum Klok & Peel geweest. Een wat eigenaardige naam en een nog eigenaardiger combinatie, maar desondanks een erg leuk museum. Over klokken, gieterijen en beiaards, maar ook over het ontstaan van de Peel, enige oorlogsgeschiedenis van het gebied en heel veel opgezette in Nederland voorkomende vogels en een tuin vol pompoenen. Verzin de combinatie maar... 

Asten is dus heel belangrijk in Europa waar het klokken gieten betreft. Zelfs in de Parijse Notre Dame hangt een enorme klok uit Asten! (Hoe het daarmee nu is las ik helaas nergens in het museum...)

Vanaf camping De Peelpoort is het zo'n twintig minuten fietsen. Na het museumbezoek nog even naar de super - met een beveiligingsbeambte die karretjes, ontsmetting en mondkapjes regelde - en toen naar de camper. Tijdens het eten valt er regen en klinkt er gedonder in de lucht.

Hieronder meer beelden van het museum Klok & Peel.

Trip 35 [2a] De Groote Peel

Het werd een compleet rondje om het natuurgebied De Groote Peel heen. Dat alleen te voet toegankelijk is. Een kilometer of dertig - ondanks de harde wind met onze eFietsen natuurlijk geen enkel probleem. Een paar spetters, verder droog.

In de Peel is in de Tweede Wereldoorlog nogal wat aan de hand geweest. Een museum hier ontwikkelde 'de Death Valley', fietsroutes langs heel veel memorabele plekken in de Peel. Met toelichting. We gaan morgen of dinsdag ook dat museum bezoeken. We aten vanavond in de brasserie op de camping. En dat was buitengewoon smakelijk. Met vis voor Haar en een stukje kip - op Dierendag... - voor mij.

Meer beelden van De Groote Peel hieronder. Inclusief Schotse hooglanders.

Trip 35 [2] De Groote Peel

Achter de camping is een enorme visvijver.
Die hebben we gisterenavond nog 'gerond'.
[telefoonfoto]

Werelddierendag. Of ‘eet-geen-dierendag’. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Ik ben niet vegetarisch, maar er wel van overtuigd dat ‘we’ er beter voor zouden staan als we minder vlees zouden eten. Gezonder voor de wereld en gezonder voor ons.

Huisdieren hebben we zelf niet. Geen tijd voor, al betreur ik dat soms best. Als kind had ik een wit dwergkonijntje. Vroeger hield en fokte ik kleurkanaries, grasparkieten en andere vogeltjes en kweekte ik (sier)guppen. 

Trip 35: De Groote Peel

De plannen zijn veranderd. Het was mijn bedoeling morgen naar Diepholz te rijden voor een bezoek aan de kraanvogels. Maar 'we' mogen Duitsland niet in zonder recente coronatest of we moeten twee weken in quarantaine, of zoiets. Ook een bezoek daarna aan een wildpark - niet met de camper - heb ik geannuleerd.

Prachtige zaak - gastvrije Brabanders

We rijden vandaag naar De Groote Peel. In Nederland kunnen we ons gelukkig nog vrij bewegen. En met de camper zijn we nooit in mensenmassa's, en zeker niet in de tuin van het Witte Huis. Die zit helemaal vol corona, en dan bedoel ik niet de Passifloraceae. We gaan op een camping staan, met 16 Amp. stroom. Kan de vloerverwarming aan, muziek en boek erbij en als het droog is of dreigt te worden pakken we de fiets of maken we een wandeling. Ik wil nog wel wat foto's maken in/van natuurgebied De Groote Peel. Voor een kampeermagazine dat volgend jaar gewijd zal zijn aan Nederland (en België en Luxemburg: kamperen dicht bij huis zal nog wel even actueel blijven).

Trip 34 [8 en slot] Garderen/Putten - Bergen op Zoom

Na wat administratieve zaken de wandelschoenen aangetrokken en richting Boeschoten gelopen, waar enkele historische schaapskooien staan. Zonder schapen: het gaat om de schuren.

De route ging over een familielandgoed, gewoon open voor wandelaars. De eigenaar vertelde me dat er inderdaad wel heel veel wilde zwijnen zijn. "Rond ons stukje is een afrastering met stroom en wildroosters, Maar zodra je straks over het rooster bent zie je de sporen weer." Nou, dat was geenszins overdreven.

Hieronder meer beelden van vandaag.

Trip 34 [7] Heerenveen - Garderen

Entree camping Rusthoeve, Garderen.

In Parklandschap Oranjewoud bij Heerenveen zag ik het gisteren al: de herfst is weliswaar begonnen, maar veel blad is nog aardig groen. Op de grond echter is het al wel volop herfst: vanmiddag, na aankomst hier vanuit Heerenveen, at ik snel een boterham, haalde de fiets van de Busbiker en reed het Speulderbos in. Camping Rusthoeve, net buiten  Garderen, is een prima uitvalsbasis hiervoor.

Ik richtte me op de 'dansende bomen' en op de paddenstoelen. Bijna na elke tien meter wilde ik stoppen - en vaak deed ik dat ook. Statief uit de fietstas, camera erop en foto's maken met de zelfontspanner. Dit houd ik maanden vol... zó leuk.

Een selectie van de foto's die ik maakte vind je hier.

Trip 34 [6] De Rijp - Heerenveen

Parklandschap Oranjewoud, Heerenveen.

Van De Rijp naar Heerenveen reed ik gisteren over de Afsluitdijk: er zijn daar enorme werkzaamheden aan de gang, een project van vijf jaar, heb ik begrepen. Onderweg stond ik een uur stil voor het 'bijwonen' van een online persbijeenkomst van het Duits verkeersbureau. Duitsland kiest volgend jaar voor het thema wellness en spa. Ik vind dat trouwens een slecht idee, met COVID-19 in het achterhoofd. Kamperen zou meer voor de hand liggen.

In Heerenveen een fietstochtje gemaakt naar en door Parklandschap Oranjewoud. Een prachtig gebied, dat wat verder in de herfst alleen nog maar mooier zal worden. Overnachten deed ik op de oprit van motor- en fotomaat J.. Samen aten we in het voortreffelijke restaurant 't Gerecht in het centrum van Heerenveen.

Nog meer beelden van Parklandschap Oranjewoud hieronder. Vandaag zet ik koers naar het Speulderbos in Garderen. Eén van de oudste bossen in ons land.

Niet fotograferen? Hoezo niet?

 

Trip 34 [5] De Rijp

Vanmorgen vertrok ik al vroeg vanaf camping annex tuincentrum Welgelegen in Graft / De Rijp. Op de fiets op weg naar De Rijp, voor een eerste kennismaking met het dorpje en een bezoek aan een oud-collega die mij meer over de geschiedenis van dit prachtige plekje kon vertellen. Over de walvisvaart bijvoorbeeld, die hier vroeger plaats heeft gevonden! Heel bijzonder.

We fietsten door het dorp, aten een broodje en stonden stil bij bijzondere plekken. Wat een schitterende historische plek! Hieronder nog enkele beelden van De Rijp. 

Trip 34 [4] De Rijp

Het vervolg op deze trip bestaat in de eerste plaats uit een bezoek aan een collega van lang geleden. Hij was niet op een reünie van die werkgever, maar uiteindelijk vond ik hem toch. En besloot gelijk maar even langs te gaan. Ik sta daartoe op een aparte camping annex kwekerij in De Rijp, Noord-Holland. De combinatie camping en kwekerij kwam ik nog niet eerder tegen. De camping is niet zo groot en het grootste deel bestaat uit troosteloze aluminium bakken. 

Die staan echter allemaal achterin: voorin is het gezellig groen voor tent-, caravan- en camperkampeerders. Het gras is voorzien van grastegels, dus wegzakken is er niet bij. 

Onderweg dit keer geen gestrande Polen, files of iets anders opmerkelijks. Ik ben de TomTom Camper aan het vergelijken met de Garmin Camper: dat levert toch wel grote verschillen in aanpak op.

Los van het formaat van het scherm is de informatie die wordt geboden erg verschillend. De Garmin biedt aanzienlijk méér informatie onderweg. De vraag is of je die, rijdend, nodig hebt. Ik onderzoek nog even verder.

Wordt vervolgd dus!

Intussen miezert het hier en was de bezorgde pizza lekker maar erg hartig.
  

Trip 34 [3] Eersel - Fotofair

Ook zonder Fotofair is Landgoed Duynenwater een leuke camperplaats.

Na de enorme buien gisteren was het vandaag een heerlijke dag - wat een geluk op de Fotofair 2020 op Landgoed Duynenwater in Eersel. Want voor het grootste deel speelt alles zich toch buiten af. Met - corona - maximaal 2500 mensen, terwijl er heel veel meer op zouden kunnen. Desondanks was het soms lastig afstand te houden: gelukkig liepen er mensen rond die dat goed in de gaten hielden. (Want er zijn genoeg 'varkens' onder de mensen.)

De Fotofair is een soort beurs waar je foto-apparatuur kunt kopen, maar het is vooral ook een evenement met workshops en met te fotograferen objecten en mensen. Je komt de hele dag situaties en mensen tegen die er alleen maar zijn om gefotografeerd te worden: je kunt dus ongegeneerd (..) klikken. Absurde voertuigen, vuurspuwers, retro-mensen... En ongegeneerd klikken, dat is aan mij wel toevertrouwd: heerlijk, zo'n dag.

Meer foto's: hier. En enkele hieronder.

Trip 34 [2a] Eersel - Fotofair

Natuurlijk, het organiseren van zo’n evenement als de Fotofair is best ingewikkeld. Maar sommige dingen hoeven toch niet zo fout te gaan als ze nu gaan.

Bij het per e-mail reserveren van een camperplaats krijg ik als antwoord: “Wij hebben voor u een plaats gereserveerd voor 25 t/m 17 september. Graag inchecken bij onze receptie bij aankomst, dan zal u een plaats worden toegewezen. Aankomst tussen 12:00 - 19:00 uur.”

Dit lijkt er toch op dat de receptie van 12:00 - 19:00 uur bemand zal zijn. Rond 14 uur was ik er. Een jongeman bij de entree vroeg of ik voor een overnachting kom. “Zeker, maar waar is de receptie?” Die bleek gesloten. Maar ik kon gewoon een plekje gaan zoeken. En dat vond ik: plek zat.

Rond 15 uur reed een mevrouw langs de campers en verspreidde dit papiertje:

Trip 34 [2] Eersel - Fotofair

 Zoon R. en zijn vriendin A. uit Amsterdam logeren bij ons een nacht, omdat zij een bruiloft in Breda hebben. "Waar is die trouwerij eigenlijk?", vraag ik achteloos. Als zij de plek noemen ben ik stomverbaasd: dat is precies de plek waar ik die ochtend met mijn fotocursisten heb afgesproken. En waarachtig, ik kom de bruid ook nog tegen... maar laat de trouwerij verder voor wat die is.

Op weg naar Breda kijk ik bij een benzinestation of mijn fiets achterop nog goed staat. Een vrachtwagenchauffeur naast mij stapt uit en kijkt naar mijn buscamper. Eén keer, twee keer, hij draait zich helemaal om. "Wat een mooi ding", zegt hij lachend. "Ja, dat vind ik nou ook..." Ik krijg een dikke duim van hem.

Landgoed Wolfslaar - Breda

Na Breda rijd ik in oostelijke richting door naar Eersel. Op een parkeerplaats langs de snelweg staat een politiewagen, met daarachter een Mercedes stationcar met een Pools kenteken. De twee inzittenden zijn graadmagere, wat armoedig uitziende lieden. Zeker in vergelijking met de toch wel wat overgewichtige, lange agenten, volgehangen met apparatuur en wapens. Eén agent belt en houdt de telefoon af en toen voor het gezicht van een inzittende. Zijn Pools schiet tekort, vermoed ik.

Even later begint de andere agent het kenteken achter te verwijderen. Uiteindelijk komt er een bergingsbedrijf dat de auto oplaadt en meeneemt - zonder kentekens. Het begint te regenen. De agenten stappen in, de bergingsauto rijdt weg. De twee magere inzittenden schuilen onder een boom. Daar staan ze dan, met een plastic zakje met wat spullen en ineens zonder auto...

Op het Landgoed Duynenwater zijn keurige camperplaatsen ingericht. Er is ook stroom, sanitair, water. Een mevrouw komt langs met een bonnetje: of ik straks wil komen afrekenen.  Hieronder nog enkele foto's van Wolfslaar en Duynenwater.

Pauline en Fuji?

Vanmorgen haalde ik de Volkskrant van de map en traditiegetrouw las ik eerst '150' op de voorpagina. Eerst wie het geschreven heeft, dan de tekst. Wat zie ik nou: Pauline en Fuji? Heeft Pauline fotograferen als hobby? Dat zou nou toch het laatste zijn waar ik aan denk, haar - van afstand - kennende. 

Maar deze Fuji heeft helemaal niets met fotograferen te maken. 

Bobil og Caravan: mijn bijdragen aan Noors kampeerblad

 Al weer bijna een jaar mag ik teksten en foto's leveren aan het Noorse Bobil og Caravan. In het jongste nummer maar liefst veertien pagina's, daarbij 'geholpen' door COVID-19. Want mijn Noorse collega's konden door de pandemie hun land niet uit, maar ze wilden natuurlijk wel het nieuws van de fabrikanten publiceren. Door een toevallig en 'klikkend' contact met hoofdredacteur Bjarne Eikefjord - een jaar terug in Aulendorf, bij Carthago - ontstond deze Noors-Nederlandse samenwerking.  

Voor de komende nummers lever ik vijf toeristische reportages: tekst en fotografie. Leuk toch?

Hieronder de eerste pagina's van mijn Trigano-reportage.