Een huis! We hebben weer een huis!

Op 20 januari van dit jaar vertrokken we vanaf camperplaats de Rucphense weide - Rucphen bleek recent een PVV-bolwerk: als ik dat had geweten, haha - voor een paar maanden naar het zuiden. We hoopten rond 1 augustus de sleutel te krijgen van ons nieuwe appartement. Maar dat werd dus, in etappes, vandaag: 30 november. Daarom keerden we gisteren weer terug hier. De laatste acht weken verbleven we in een comfortabele woning in Culemborg. Tussendoor was ik overigens solo nog wel enkele dagen in Dwingeloo, met de camper.

Toen we vertrokken was de camperplaats bedekt met een mooi laagje sneeuw, we moeten het nu doen met aangevroren mist. Er staan vier campers totaal: lekker rustig dus.

Om drie uur vanmiddag is de overdracht, met een bouwkundige van de Vereniging Eigen Huis. Ik hoop dat er niet al te veel 'gebreken' zijn...

Incognito naar Buren - bewaakt door de MP

Buren mag zich Oranjestad noemen, vanwege de band met de koninklijke familie. Oranjestad Buren en het koningshuis delen een lange geschiedenis. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Egmond. Koningin Maxima en Koning Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. De korenmolen op de wallen draagt dan ook de toepasselijke naam De Prins van Oranje. In Buren stond één van de grootste kastelen van Nederland het Huis Buren, waarvan de laatste bewoner Frederik Hendrik, prins van Oranje was.

De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn. Laatstelijk gebeurde dat bij de Elfstedentocht van 1986, waaraan Willem-Alexander meedeed onder de naam W.A. van Buren.

Met 84% is de opkomst in Buren prima. Maar 1 op de 3 inwoners stemde op de partij die de grenzen wil sluiten en de vrijheid van godsdienst en onderwijs wil opheffen. Jammer.

Glibberen langs de Lek

Nog zes dagen tot het moment dat wij de sleutel van ons nieuwe appartement overhandigd krijgen. En dus nog vijf dagen dat wij mogen genieten van de onvoorstelbare gastvrijheid van K. en A. in Culemborg. Bezochten we gisteren de doorgezaagde bunker, vandaag ging ik alleen een stukje glibberen langs de Lek, richting Fort Everdingen. Gewapend met de camera en daarop een 100-400 mm objectief geklikt (kleinbeeldequivalent 150 - 600 mm).

Glibberen, want het was door de regen van de afgelopen nacht weer erg zompig geworden.

Enkele woningen verder langs de dijk staat een ooievaarsnest op een paal, dat wel permanent bewoond lijkt te worden. Het koppeltje zie ik elke dag, aan de voor- of achterkant van het huis. Kennelijk is hier genoeg eten te vinden voor de vogels.

Bunker 599: de zaag er in

De doorgezaagde bunker, ook bekend als Bunker 599 en Groepsschuilplaats 599, is een openbare attractie voor bezoekers van de Diefdijklinie (onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie). Hij ligt aan de Diefdijk in de gemeente Culemborg. Het object is een groepsschuilplaats, gebouwd in 1940. De bunker is zichtbaar vanaf de rijksweg A2 en is toegankelijk voor bezoekers.

De bunker is in 2010 in twee gedeeld door een stuk van ongeveer een meter breed los te zagen en te verwijderen. Dit als deel van het overheidsproject "Molenkade". Het zaagwerk (met een diamantzaag door metersdik gewapend beton) duurde vier weken. Er is een trap gemaakt; die voert van de dijk af naar een pad dat door de bunker tot over het water loopt. In het water langs het pad staan palen die de waterhoogte aangeven als het land onder water gezet zou worden. Het ontwerp is van het Nederlandse kunstenaarscollectief RAAAF | Atelier de Lyon.

De onthulling gebeurde op zaterdag 25 september 2010 door Gerda Verburg, toenmalig minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Bunker 599 is een gewilde fotolocatie bij het voorbijkomend publiek. Sinds 2017 is er een geocache geplaatst.

[Bron: Wikipedia]

Volgende pagina: overzichtsfoto's.

Terug op de basis in Culemborg

 

De ochtend na de eerste nachtvorst dit seizoen in Drenthe 
op Camperparc Stee in Lhee - nabij Dwingeloo

Na nog enkele heerlijke dagen op Camperparc Stee in Lhee en een wandeling over het Dwingelderveld (ruim 11 km) ben ik weer teruggekeerd in ons tijdelijk, zo gastvrij aangeboden verblijf in Culemborg. Vanuit daar reden K. en A. met mij naar Breda, waar we ook mijn wederhelft weer aantroffen. We aten heerlijk en wandelden daarna naar het Chassétheater voor de toneelvoorstelling De plantage van onze voorouders, door de toneelgroep Orkater. (Waar ook een podcast over is - die ga ik nog luisteren, de anderen hebben deze al beluisterd.) Onderwerp: ons slavernijverleden. Geweldig goed gespeeld door de vier mensen op het toneel, en een indrukwekkend verhaal bovendien. Alle voorstanders van zwarte Pieten zouden deze voorstelling moeten zien.

Heerlijke wandeling

Vanmorgen wilde ik, zoals gebruikelijk in dit seizoen, met de telefoon vanuit mijn bed de verwarming hoger zetten. Een groot uitroepteken weerhield mij ervan: een probleem met de Truma Combi 6E. Een onbekende code op het schermpje boven de deur. Geen stroom meer - het gas deed het gewoon wel. Even verder kijken: nee, nergens meer stroom in de camper! Ach, dat is ook zo: het verbruik is hier afgesteld op 6 kW (6000 Watt). Met 350W vloerverwarming en 1800W verwarming, plus laptop, koelkast, telefoonlader... Voor drie euro 6 kWh bijgekocht. Benieuwd hoe lang ik daarmee doe. Zal juist vannacht wel weer op zijn.

Het wordt een mooie dag. Zon, verdwijnende mist: de wandelschoenen aan, boterhammen mee in de rugzak en lopen maar. Ik heb in mijn app Outdoor een GPX-bestand gedownload met een route van zo'n 11 km. Kan ik de hele dag over doen - want foto's maken houdt natuurlijk op.

Stee in Lhee: fijne plek

Ook in Lhee heeft het flink geregend

Wat een regen is hier gevallen en viel er vanmorgen nog steeds. Tussen de buien door even de stroom loskoppelen en de kabel oprollen. Lukte net... bij het weg laten lopen van het grijze water moest ik al weer naar binnen vluchten. Toilet geleegd, grijs water weg, daarna op weg naar Albert Heijn in Dwingeloo. Parkeerplek genoeg voor de Twin: het is nu rustig in Dwingeloo.

Er staan slechts vijf campers in het Camperparc. Laat in de middag komt er nog een zesde bij. Zo rustig heb ik het nog nooit gezien.  "Maar heb geen medelijden hoor", lacht eigenaar Jan Bloemerts. "We hebben een geweldige periode achter de rug waarbij we weken vol stonden." En dat zijn intussen 84 plekken. 

Camper11Stedentocht in maart '24: nog twee plekken

De Camper11Stedentocht die Camperplaats Leeuwarden en ik in maart 2024 houden (11 maart - 11 campers - 11 nachten - 11 steden) gaat zeker door nu er negen voertuigen zijn aangemeld. Er zijn dus nog twee plekken beschikbaar voor liefhebbers!

Meer informatie vind je hier.

Trip 97 [3] Wandelen ondanks wind en regen

Die paraplu was een goed idee

Het had andersom gemoeten: 's morgens wandelen, 's middags achter de computer van alles regelen - vooral in verband met de oplevering van ons huis op 1 december. Nu werd ik vanmiddag 'getroffen' door enkele fikse buien. Net toen ik een groot open stuk moest oversteken. Ik besloot van de geplande route af te wijken en het bos in te gaan - met de juiste app vind ik mijn weg toch wel. Meer bos, meer paddenstoelen. Ik ben twee keer een mens tegengekomen. Het Dwingelderveld had ik bijna helemaal voor mij alleen.

Toegang tot de vogelkijkhut

Hoewel ik geen verrekijker bij me had besloot ik toch even een kijkje in de vogelkijkhut te nemen. Er was niets te zien: dat was met een verrekijker niet veel beter geworden. Ik wachtte een regenbui af, nam een reepje ontbijtkoek en vervolgde mijn weg.

Trip 97 [2] Wat is de herfst toch mooi!

Vanmorgen het bos in, in de camper een boterham en daarna naar een soort markt in het centrum van Dwingeloo. Kraampjes in een grote cirkel rondom een plas, verder omgeven door grote bomen in herfstkleur.

Zie ook Polarsteps: klik hier.

Werkelijk overal staan paddenstoelen. De omstandigheden zijn kennelijk erg goed. Nat, niet te koud, vermoed ik.

Trip 97: Drenthe - terug op het Dwingelderveld

RCN-terrein De Noordster: midden in de natuur

Het plan was om een kleine week naar de kraanvogeltrek te gaan. In Diepholz (D), of bij het Lac du Der (F), als het weer daar beter zou zijn. Maar op beide plekken wordt regen voorspeld, en niet zo'n beetje ook. Omdat ik er - deze dagen solo - toch even uit wil verander ik het kraanvogelplan: ik rijd de camper naar Drenthe, de mooiste provincie van Nederland. Ik zoek een plek bij het Dwingelderveld. Drentse bossen in de herfst, dat moet wel mooi zijn. Regenjas aan en wandelen maar. Paddenstoelen zijn er vast ook. Naast de camper al!

Bij aankomst regent het pijpenstelen. De afstand tussen slagboom en receptie is groot genoeg om doorweekt te raken. Een telefoontje verricht wonderen: de slagboom gaat omhoog en ik mag bijna in de receptie parkeren. En gelijk maar even lunchen... 
Als het weer droog is rijd ik de camper naar plek 98, vul de watertank, maak het toilet gebruiksklaar, stroom aan (10 Amp.), vloerverwarming aan, camera pakken en lopen.

Tijd voor winterbanden

Prima service bij Profile in Roosendaal

Vorige winter sloeg ik een keer over: we zijn toen op 20 januari richting Spanje en Portugal vertrokken en daar leken winterbanden mij niet nodig. En dat was ook zo: we hebben geen sneeuwvlok gezien, heen noch terug. Maar dit jaar gaan we die kant niet op: ik voorzie eerder dat we in maart nog richting Zuid-Duitsland en Oostenrijk gaan. En dan: die banden moeten toch ook een keer worden gebruikt! Ik denk dat ik hierna toch voor vier-seizoenen-banden kies: die zijn intussen bijna zo goed of zelfs even goed in zomer en winter als zomer- en winterbanden. En dan ben je af van het steeds wisselen. 

Klein nadeel: als de vier-seizoenen-banden nog net genoeg profiel hebben voor de zomer volstaan ze niet meer voor de winter. En moet je ze dus eerder vervangen dan strikt genomen nodig zou zijn voor zomergebruik. Maar ach, nu betaalde ik 79 euro voor de wielwissel. Die bespaar ik me dan, met de tijd en de rit naar de garage.

Putten legen

Op het adres waar wij nu tot de oplevering van ons appartement verblijven is men uiteraard op het riool aangesloten, maar niet rechtstreeks. Er is hier een put met een door een vlotter aangestuurde pomp die alles van het huis naar het riool pompt. Vraag me niet hoe en waarom, want dat weet ik niet. Jaarlijks moeten de putten worden leeggezogen van zand, steentjes en andere troep die er in terecht komt.

Dat moment was gisteren. De put is eigendom van de gemeente, maar ligt op het erf van de woningeigenaar. Ik hoorde een grote vrachtwagen die achteruit reed en besloot toch eens een kijkje te nemen. Behalve een tankwagen was er ook nog een bestelwagen met aanhanger, die pal tegen onze camper stond. Met lange slangen.

Nomadisch bestaan komt ten einde

Op 20 januari van dit jaar verlieten wij ons huurhuis in Bergen op Zoom om tot aan de oplevering van ons nieuwe appartement in Wouw in onze buscamper te wonen. Die oplevering is nu in aantocht: in de week van 1 december gaat dat gebeuren. Met de werkzaamheden die dan nog in het appartement uitgevoerd moeten worden zullen we dus ongeveer een jaar 'nomadisch' hebben geleefd. En dat verliep probleemloos, eigenlijk.

Met sneeuw vertrokken op 20/1 richting Spanje/Portugal

Drie onderbrekingen waren er. Zo sliepen in Portugal twee nachten in een vakantiehuisje, in Wouw ruim twee weken in het huis van onze dochter en haar gezin en de laatste bijna twee maanden - met veel storm en regen - in een 'aanleunwoning' van ongekend ruimhartige vrienden in Culemborg. Met onze camper onder hun carport, ook dat nog. We zullen ze nooit genoeg kunnen bedanken.

Het vaakst stonden we op camperplaats De Rucphense Weide in Rucphen. Heel fijn dat we daar altijd terecht konden!

NKC op weg naar toekomst

Vandaag gaf de NKC (Nederlandse Kampeerauto Club) voor de groep vrijwilligers binnen de vereniging een toelichting op de plannen voor de komende jaren. Want er zijn wel heel veel camperaars, maar met lang niet alle camperaars heeft de NKC contact. En dat moet veranderen. Niet dat iedereen lid moet worden, maar wel dat camperaars diensten kunnen en willen afnemen. Routes, verzekeringen, deelname aan evenementen, kampeerspullen en nog veel meer. 

De informatie werd gegeven op een bijzondere locatie, dichtbij het kantoor van de NKC in Soesterberg. Kontakt der Kontinenten is een unieke locatie voor één- of meerdaagse bijeenkomsten, midden in de natuur en met 25 vergaderzalen, 130 hotelkamers, een werelds restaurant en een bosrijk buitenterrein. Na de toelichting genoten we nog een heerlijke lunch. Daar downloadde ik ook alvast de nieuwe app, waarmee we straks onze evenementen kunnen 'regelen'.

Toch nog naar de kraanvogels

De vertraagde oplevering van ons appartement in Wouw is vervelend, maar deze heeft ook een positieve keerzijde: ik kan met de camper nog een paar dagen naar de kraanvogeltrek gaan kijken. De dichtstbijzijnde plek daarvoor is Diepholz, in Duitsland. Ik was daar één keer eerder en dat beviel uitstekend, na vele jaren Lac du Der in Frankrijk. Waar het trouwens ook bijzonder aangenaam is, zeker het derde weekend van november als er ook nog heel veel natuurfoto's te bewonderen zijn. Op zaterdag 11 november vertrek ik, voor zes dagen. Te volgen op Polarsteps.