10 december 2020

Trip 36 [5] Winters strand: altijd wat te zien

De woensdagmorgen werd besteed aan opruimen, briefing Tweede Kamer kijken, grijs water lozen, drinkwater innemen en rijden naar mijn volgende stek: dichtbij. Ik had plannen om op een andere plaats wat foto's te gaan nemen, maar het waaide erg hard en ik had dus niet veel zin de Westerschelde twee keer over te steken.

Op het terrein van Minicamping de Visser is het rustig. Er staat nog één andere buscamper (Westfalia 4 x 4), mijn fotomaat Adrie met zijn mooie Engelse caravan en twee onbewoonde caravans. We staan verhard: het gras is nogal nat. Wegzakken kan niet, maar dit is wel zo aangenaam. We staan hier zo'n 1200 meter van de duinen.


Vandaag bijna 11 km al fotograferend gewandeld, geslenterd, gekeken, verbaasd. Het meest verbaasd was ik over een stel dat in zee ging zwemmen: eerst stonden ze ons uitgebreid te woord in zwemkleding (ik heb thermohemd, T-shirt, vest en jas aan, pet op, halve handschoenen aan), vervolgens doken ze zonder de minste aarzeling het water in (net geen acht graden), bleven daar een kwartiertje in en kwamen toen in alle rust weer naar boven om zich - binnen - om te kleden. Stoer!

Verder zagen we de steenloper, drieteenstrandloper, buizerd, ijsvogel, tureluur, scholekster en meeuwen natuurlijk. De radar werd vernieuwd en dat verliep niet probleemloos (kwam door de wind tegen het beton bij het ophijsen), de tank is verdwenen voor restauratie en de koffie to go deed het niet dus het werd chocolademelk.


De nieuwe radar staat er bijna op, zien we onder een strandtent door.










Met dit soort landingsvaartuigen kwamen die arme jongens uit Engeland ons land binnen om de Duitsers te verjagen. Wat tot op de dag van vandaag niet is gelukt (..).







Deze grappige dieren kwamen we ook nog tegen.




 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Kraanvogels in het oranje