[Trip 107] Terug naar kleur

Na een week fotograferen in zwart-wit keer ik vandaag weer terug naar kleur. Let wel, ik fotografeer in RAW, dus uiteindelijk kan alles weer naar kleur worden teruggebracht. Zwart-wit deed ik omdat twee tijdschriften de reportage over Füssen in zwart-wit gaan publiceren. Veel meer beelden - in zwart-wit dus - zie je hier: Polarsteps

We zetten nu koers naar de Moezel, voor een herfstreportage daar. Duimen voor goed weer: voor herfstkleuren heb je zon nodig, zag ik ook vandaag in Ottobeuren, waar we voor een nacht zijn geland.

Trip 67 [6] Via Melk naar Wenen... op zomerbanden

Melk   Regen, vanmorgen op de camping in Marbach an der Donau. En harde wind: ik heb vanmorgen vroeg de dakluiken zelfs dicht gedaan. Maar in de loop van de ochtend verdween de wind als sneeuw voor de zon. Op naar Melk!

App   Onderweg nog even een paar boodschappen gedaan en koffie gedronken. In Melk vonden we heel eenvoudig een geschikte parkeerplek. Even de gratis app EasyPark downloaden en voor EUR 0,89 stonden wij betaald geparkeerd (zaterdag tot 12 uur). 

Verboden   In Melk bezochten we de kerk - foto's hieronder - en liepen we om het enorme bouwwerk heen. We aten warm in het Stift restaurant.
De Abdij van Melk (Duits: Stift Melk) is een benedictijnenabdij in Neder-Oostenrijk bij de stad Melk aan de Donau. De benedictijnse abdij van Melk werd in 1089 gesticht in een kasteel. 

Trip 33 - Oostenrijk (Niesmann + Bischoff + Bruckner) [8]

Wat een dag was dit weer. Vele jaren terug hoorde ik het Brucknerorgel spelen, toen door een Utrechtse organist die in een improvisatie alle tien de symfonieën van Bruckner langs liet komen. Mijn medereizigers waren allang naar buiten gegaan, maar ik was als betoverd blijven zitten. Wat een klanken...  

Het Brucknerorgel

En vanmorgen gebeurde dat weer. Tijdens de kerkdienst werd één van de zij-orgels gebruikt (klonk ook al mooi), maar bij de eerste noten van het Brucknerorgel aan het einde van de dienst veerde ik op: een werkelijk prachtig geluid daalde van grote hoogte op ons neer. Ik kan het niet met droge ogen aanhoren, zó intens mooi vind ik het. (Het zal erfelijk zijn: mijn vader was ook een groot liefhebber van kerkorgelmuziek.)

Niemand stoorde zich aan ons

Wij stonden vannacht geparkeerd op een gewone, niet verharde parkeerplaats bij de kerk. Er stonden nog twee campers, hoewel het geen camperplek is. Er is ook verder niks, op een openbaar, gratis en keurig (!) toilet na, een klein stukje verderop. Zelfs toiletpapier is daar aanwezig.

Hieronder meer beelden van Schärding, aan de Donau. Met een hoge waterstand, waardoor een deel van het stadje gesloten was.