Parkeerplek Vanmorgen 'mooi' wakker geworden in de Wouwse Plantage. Op een verharde CP, die deze winter gaat verdwijnen. Maar: er zijn er hier meer - de foto is de plek tegenover waar ik stond - en ook in Wouw is nog een CP.
Prik Thuis de camper uitruimen en daarna op de fiets een coronaprik halen. Die er flink inhakt: mijn arm doet zeer en ik heb me wel eens beter gevoeld.
Alle foto's: met telefoon Pixel 7.
Olijfolie Ik heb nog meel van Molen de Arend uit Wouw. Snel de broodmachine aangezet... en iets te snel, kom ik daarna achter. De olijfolie vergeten toe te voegen. Dan nog maar een bakken - en zie het verschil. Links zonder olie, rechts met. Het linkse, oerstevige brood smaakt verder prima, maar is niet erg luchtig...
Krieg Daarna op de fiets naar Heerle. Onderweg stuitte ik op een colonne oorlogsvoertuigen uit de Tweede Wereldoorlog. Zo wordt hier, met de Engelse en Canadese oorlogsgraven om de hoek, de bevrijding gevierd. Zo staan ze ook in Kiev over 70 jaar, bedacht ik mij. Als een kernoorlog althans niet eerder een einde aan de menselijke beschaving maakt.
Techneuten Bij het garagebedrijf van De Blaaij in Heerle vindt dit weekend het jaarlijkse NKC-evenement In en rond de camper plaats, gericht op de techniek dus. Op een weiland vlakbij het bedrijf staan de ik geloof dit jaar 22 campers van de deelnemers. Ze hebben geweldig mooi weer - al voorspellen deze temperaturen niet veel goeds voor onze planeet.
Stuitend Vervolgens trapte ik, met enige hulp van een accu, naar Molen de Arend in Wouw. Tot mijn grote ergernis hing daar een omgekeerde Nederlandse vlag. Zo kort na het zien van 'onze bevrijders' extra ergerlijk van deze molenaar, die ik eerder ook leerde kennen als corona-ontkenner of in elk geval als vaccinweigeraar. Benieuwd of hij ook in reptielen gelooft die ons 'besturen'.
Een molen moet het hebben van graan. Tegen het verbouwen van graan bestaat geen enkel bezwaar. De protesten van de vlagkeerders gaan over stikstof en inkrimping van de veestapel, niet over graan. Maar bovenal: politieke uitingen horen niet op ons cultureel erfgoed.Arm Tenslotte maak ik van de bus-voor-de-deur gebruik door wat lange stukken van twee stellingen uit de garage naar onze opslag te brengen. De eerste voorbereidingen voor onze verhuizing volgend jaar, naar Wouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten