Witte Wieven Dagje fietsen, vandaag. Belangrijkste bestemming: de Witte Wieven. Jeugdsentiment voor mij. Ik was er met mijn ouders en broer, en ook met onze eigen kinderen.
Maar helaas: de uitspanning is er nog, maar de betovering die ik in het verleden ervoer is er niet meer. Te netjes, is het eigenlijk...
Wat er nog wel was: de overheerlijke krentenwegge. We namen een 'boterham' daar en kochten een halfje voor bij de koffie in de camper. (Ja, in de camper, want er zijn hier hinderlijk veel muggen 's avonds, als het windstil is.) Vanmorgen lagen er bij het toiletgebouw trouwens verschillende dode en halfdode meikevers. Daar ben ik geen liefhebber van...
Verder is het overal prachtig fietsen hier. Ik had een route via knooppunten uitgezet, met Lochem erin. Terug zijn we langs het Twentekanaal gereden. En even boodschappen gedaan in Harfsen. Omdat ze daar niet alles wat we wilden hebben hadden ben ik alleen nog even naar Eefde gefietst, waar een grote Coöp is.
De schapen zijn net geschoren: ze liepen er als magere scharminkels bij. De wol mag je gratis meenemen.
Woorden zijn toch overbodig? "Wij wonen in de Achterhoek", reageerde iemand enthousiast op een Facebook-pagina. Maar dat is jammer: het genieten hiervan kan pas volledig als je het niet voortdurend om je heen hebt. Vergelijk het met vreemdgaan - heb ik van horen zeggen.
De lunchplek van vandaag. Prachtige plek - naar wens in of uit de zon.
Een buscamper - in ons geval een Adria Twin 640 - koop je niet voor z'n puike isolatie in barre tijden. Nee, dan moet je bijvoorbeeld ee...
Recent kreeg ik voor enkele uren een Eriba Car mee, een buscamper van Hymer, gebouwd in een VW Crafter bestelbus (zes meter). Het geplaagde ...
Het einde van ons nomadisch bestaan nadert nu toch rap. Dan is er weer een vaatwasser, in plaats van afwassen in weer en wind. (Ja, kan ook ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten