Trip 62 Winterkamperen [4] Fügen

Alle foto's: telefoon Pixel 4A.

Dakkoffers   Op de snelweg gisteren waren er toch wel heel veel Nederlanders met dakkoffer op weg naar de wintersport. Of dat te maken heeft met de versoepeling van de regels - vanaf maandag overigens pas - of dat ze toch gegaan zouden zijn (net als wij) weet ik uiteraard niet. Maar goed, Nederlanders kom je overal tegen. 

Stel   Ooit was ik op Nieuw-Zeeland, en na een dag rijden (!) kwam ik op een extreem  afgelegen plek aan. Het eerste dat ik op de binnenplaats van een soort hotehoorde was... Nederlands. Onder de tien toeristen was een Hollands stel. (Ik heb contact weten te voorkomen. Mijn huurauto verraadde uiteraard niets.) 

Te warm   Vanmorgen om acht uur werd ik wakker. Ik verwachtte een witte wereld om ons heen, maar niets daarvan: daar zijn de temperaturen toch te hoog voor. Het regent zelfs af en toe wat. Rond 9:00 uur meldt ook Zij dat ze geweldig heeft geslapen.

Tip   Na een lichte paniek gisterenavond: "Waar is mijn telefoon?" Die had ze dus in de kelder (douches en toilet) laten liggen. Ik wist Haar reactie uiteraard als ik de eerste in mij opkomende reactie zou uiten: "Waarom neem je die dan ook mee?" "Maar daar heb ik NU niets aan!" Klopt, maar het is toch een waardevolle tip voor alle dagen in het leven die nog volgen. De receptioniste was er gelukkig nog en dus kon ze de telefoon met de vereiste sleutel voor douche en toilet ophalen. Dat slaapt wel zo rustig. 

Vignet   Vanmorgen eerst maar even het snelwegvignet op de voorruit geplakt. De Oostenrijkse politie gebruikt fotoapparatuur waarmee ze de aan-en afwezigheid van een geldig (!) vignet kunnen controleren. Geen vignet levert een fikse boete op. Het bij je hebben is niet voldoende: het vignet moet daadwerkelijk op de ruit zijn geplakt. Uiteraard.

Seeblick Toni   Omdat we vandaag - zondag - toch langs Kramsach komen leek het mij een goed idee even Andreas van camping Seeblick Toni gedag te zeggen. We elkaar al langer en we ontmoeten elkaar doorgaans in Düsseldorf en Stuttgart op de beurs. (Waar dan steevast een fles schnapps en een klein glaasje te voorschijn komen.)

Maar: van 10 januari tot 1 februari is het restaurant i.v.m. vakantie gesloten. Dus geen koffie hier en geen Andreas. Op de camping er vlak vóór was het restaurant wel open. Traditioneel - eerste dag Oostenrijk - namen wij hier onze Apfelstrudel.

Eenmaal in Oostenrijk breekt de zon door en ligt er ook méér sneeuw. Daar komen we voor: sneeuw en zon! Op camping Hell in Fügen is het aardig bezet, maar niet vol. We krijgen een mooie camperplek op de camping. Sanitair en afwasruimte zijn hier fantastisch. Ik druk de vorstbeveiliging weer terug, gooi er dertig liter water in, de afwas van twee dagen, de cabine-isolatie aanbrengen, kacheltje aanzetten en dan... koffie. In een uur - het zonnetje schijnt er intussen lustig op los - was alles gebeurd. Hieronder nog enkele (telefoon)foto's van Camping Hell.

Mooie, verharde camperplek.

De receptie en het restaurant.

Wij redden ons hier deze week wel.