11 september 2021

Trip 53 [6] Camping de blijer wadden en de Elfsuppentocht

De toegang: daar moeten Jantsje
en Hiele nog wel iets aan doen.
Overzicht   Jantsje Wijbenga en Hiele Feenstra - mag het een onsje meer Fries zijn? - openden in 2019 hun camping de blijer wadden (zonder hoofdletters) in Blija. Na jarenlang 'gedoe' met de gemeente over bestemmingsplan en meer. De camping: achttien plekken, keurig sanitair, 8 Amp. stroom, wifi. Bij aankomst krijg je een handig overzicht wat er allemaal te doen is in de omgeving. En dat is behoorlijk veel. Ik zet de avond van aankomst een knooppuntenroute uit van rond de 50 km. Maar dan moet het de volgende dag wel droog zijn. 

Schuilen   Nou, niet helemaal droog, maar toch de fiets gepakt voor wat uiteindelijk 57 km worden. Veel kilometers over rechte, winderige wegen en fietspaden door een open polderlandschap. Zou er een bui losbarsten dan is schuilen domweg niet mogelijk. Maar de bui kwam op een goed moment: ik kon schuilen onder het Elfstedenmonument It Sil Heve.

Murk   Het Elfstedenmonument It Sil Heve is ontworpen en gerealiseerd door de beeldend kunstenaars Maree Blok en Bas Lugthart op de Kanterlandse brug over de Murk. Dit is de laatste brug op de Elfstedenroute waar de schaatsers onderdoor rijden voor de laatste kilometers naar de finish op de Bonke in Leeuwarden.

Varianten   Naast het schaatsen - waarmee het in 1909 begon - zijn er nog veel andere manieren om de Elfstedentocht te volbrengen. Fietsend deed ik het zelf al eens. Andere varianten: motorrijden, steppen, zwemmen, met de camper, kanoën en... suppen! Sommige activiteiten worden in één dag afgerond, andere beslaan meerdere dagen. Het suppen bijvoorbeeld is verdeeld in vijf etappes. Vandaag met de aankomst in Dokkum.
Keerpunt   In het hart van Dokkum, op het water van de Zijl, ontvangen de schaatsers hun stempel om daarna via hetzelfde water de stad weer te verlaten, op weg naar Leeuwarden. Dat punt in Dokkum wordt het keerpunt van de Elfstedentocht genoemd. 
Doorlopers   Op de wal zijn aan beide zijden bankjes geplaatst. De twee bankjes hebben de vorm van Friese doorlopers. De punt van de schaatsen geeft de richting van de schaatsers aan.

Prones   Bij de camperplek in Dokkum bleek ook de finish te zijn van de de Elfstedentocht voor suppers (en tien prones, waarover hieronder meer). Er waren dit jaar in totaal 130 deelnemers.
Links rechts   In volle vaart op weg naar de finish, na 45 km suppen. Een wedstrijd-sup heeft een speciale vorm, waardoor je ook niet vaak van arm hoeft te veranderen. Dat geeft maar tijdverlies immers. De meeste deelnemers zijn overigens toerders zonder competitie.
Hek   Bijna in Dokkum. Waar het ondanks het druilerige weer best gezellig is. Ik drink een kop koffie op het terras en maak enkele praatjes met opvallende figuren. Waaronder de bestuurder van het toeristentreintje, die ik daarna nog drie keer tegenkom en een keer kan helpen met het verplaatsen van een hek.
Festival   "Als je dit leuk vindt moet je hier over twee weken weer komen. Dan is er een straatfestival. Doe ik ook aan mee. Dan zie ik er heel anders uit." 
Droog   Ik fiets de suppers tegemoet. Maar kom niet alleen suppers tegen. Hoewel het er anders uit ziet bleef het verder droog - met een aangename temperatuur.

Dochter   Dan raak ik aan de praat met een stel op een aangemeerde platbodem, net terug van de Waddenzee. "Daar laten we ons droogvallen. Man, dat is machtig mooi." Ze liggen nu hier omdat hun dochter mee doet, met een prone. Daar lig je dus op. 
Moe   Na een praatje met de ouders en een paar slokken koffie vertrekt dochterlief weer voor het laatste stuk naar Dokkum. Ik kende deze tak van sport niet. Bij de eerste die ik zag dacht ik dat het om een oververmoeide supper ging...
Trekzak   Pa zorgt vanaf zijn prachtige platbodem voor een muzikale omlijsting van het suppen. Zo'n vader wil elke dochter, vermoed ik. Wat een prachtige kerel. "Zo vaak zien we haar niet, want wij wonen hier en zij studeert in Den Haag en wil in Scheveningen blijven wonen."
Jannum   Op de Friese klei tussen Dokkum en Birdaard staat een van de meest sfeervolle plaatsen van ons land: de verstilde middeleeuwse kerk op de terp van Jannum. In de kerk vinden al sinds de oorlogsjaren geen diensten meer plaats, het gebouw is ingericht als een klein museum. 
Doopvont   Tot de collectie van het kerkje van Jannum behoren onder andere het enige in Friesland nog bewaard gebleven Romaanse doopvont en een grote verzameling sarcofagen.

Ook: Facebook
























  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten