Hij staat er al sinds 1905, heb ik opgezocht. De Uilentoren in Leersum. Een uitkijktoren, bovenop een heuvel. Met mijn ouders en broer was ik er als klein jongetje. Mijn ouders gingen vaak op (kampeer)vakantie in deze regio. Fietsen mee: de Uilentoren was een vaste bestemming. Ons hondje Rex, en foxterriër, klom graag mee naar boven. En sprong pardoes ook een keer naar beneden. Gelukkig was er toen nog zand rondom... Rex mankeerde niets.
Onlangs moest ik 's avonds in Leersum zijn. Ik besloot 's middags de Uilentoren nog eens te bezoeken. Hij staat er nog, ongewijzigd. Terwijl ik een foto sta te maken komt er een hondje mijn kant op. Bijna een soort Rex. Wat een toeval (want dat bestaat nu eenmaal).
De grond rondom de toren is nu verhard: je kunt er met de auto omheen rijden: dat was toen zeker niet zo. Er staan huizen dichtbij: ook dat is veranderd. Het bos erachter is onaangetast, zag ik tijdens ruim 6 km wandelen naar de plassen. Waarin overigens geen druppel water te bekennen was.
Hieronder meer beelden van mijn Leersumse wandeling.
Utrechtse Heuvelrug: een prachtig wandelgebied. Vanaf de Uilentoren richting de - nu droogstaande - plassen en met een bochtje weer terug. Ruim 6 km bos en heide.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten