Trip 34 [2] Eersel - Fotofair

 Zoon R. en zijn vriendin A. uit Amsterdam logeren bij ons een nacht, omdat zij een bruiloft in Breda hebben. "Waar is die trouwerij eigenlijk?", vraag ik achteloos. Als zij de plek noemen ben ik stomverbaasd: dat is precies de plek waar ik die ochtend met mijn fotocursisten heb afgesproken. En waarachtig, ik kom de bruid ook nog tegen... maar laat de trouwerij verder voor wat die is.

Op weg naar Breda kijk ik bij een benzinestation of mijn fiets achterop nog goed staat. Een vrachtwagenchauffeur naast mij stapt uit en kijkt naar mijn buscamper. Eén keer, twee keer, hij draait zich helemaal om. "Wat een mooi ding", zegt hij lachend. "Ja, dat vind ik nou ook..." Ik krijg een dikke duim van hem.

Landgoed Wolfslaar - Breda

Na Breda rijd ik in oostelijke richting door naar Eersel. Op een parkeerplaats langs de snelweg staat een politiewagen, met daarachter een Mercedes stationcar met een Pools kenteken. De twee inzittenden zijn graadmagere, wat armoedig uitziende lieden. Zeker in vergelijking met de toch wel wat overgewichtige, lange agenten, volgehangen met apparatuur en wapens. Eén agent belt en houdt de telefoon af en toen voor het gezicht van een inzittende. Zijn Pools schiet tekort, vermoed ik.

Even later begint de andere agent het kenteken achter te verwijderen. Uiteindelijk komt er een bergingsbedrijf dat de auto oplaadt en meeneemt - zonder kentekens. Het begint te regenen. De agenten stappen in, de bergingsauto rijdt weg. De twee magere inzittenden schuilen onder een boom. Daar staan ze dan, met een plastic zakje met wat spullen en ineens zonder auto...

Op het Landgoed Duynenwater zijn keurige camperplaatsen ingericht. Er is ook stroom, sanitair, water. Een mevrouw komt langs met een bonnetje: of ik straks wil komen afrekenen.  Hieronder nog enkele foto's van Wolfslaar en Duynenwater.

Ons kot - kom er maar eens op...