Het LED-paneeltje boven de deur van onze buscamper laat niet meer zien dat het systeem aan staat. De LEDjes voor 'walstroom' en water branden wel, het lampje er tussenin niet. Wordt binnenkort gerepareerd: 'zo gebeurd' volgens de dealer.
Vanmorgen hoor ik opnieuw getik op het raam aan de bestuurderskant. Voorzichtig laat ik de verduistering zakken: de staartmeesjes bezoeken ons weer. Vooral de spiegel vinden ze interessant.
Op ons programma vandaag: met de fiets naar Zoutkamp. Via knooppunten in totaal zo'n 30 km.
Nog een keer de staartmees, door het voorraam van de camper gefotografeerd.
We zijn dit bord nog maar net voorbij of er klinkt een schot: ze hebben Haar geraakt! Het is toch 25 maart vandaag?
Ja, dat kun je hier verwachten: we moeten een dijk over. De helling valt mee. Aan de ene kant omhoog...
...en aan de andere kant weer omlaag.
We passeren de vloedplanken van Vierhuizen. A. laat hier zijn cameratas staan. In paniek terug gefietst: alles staat er nog. Betrouwbaar volkje, die Groningers.
Lunchpauze in Vierhuizen. Met het kerkje, waarin een mooi orgel hangt.
Natuurlijk: in Zoutkamp kun je niet om de gekleurde gevels heen. Uitgestorven is het hier nu. Maar nog steeds mooi.
Mmm... verse scholletjes. De verleiding was groot, maar we we hebben ze laten hangen.
Het Lauwersmeer: wat een geweldig mooi gebied is het!
Vanaf een uitkijktoren heb ik een prachtig zicht op het Lauwersmeer.
En dan zien we ineens de konikpaarden (konik is paardje in het Pools) staan. Die houden het gebied open. In Polen werd het paard gefokt als vervanger voor zijn uitgestorven voorvader, de tarpan.
Aangezien de paarden in groep leven, houden ze in grote gebieden zonder problemen de vegetatie kort. Bovendien zijn ze sterker dan gedomesticeerde paarden en kunnen ze ook strenge winters aan. Al denken sommige 'dierenvrienden' daar anders over.
Een veulen is zó vertederend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten