Vandaag had ik een grote toeloop van kampeerders verwacht op de camping in Troisvierges, maar deze bleef uit. Er zijn meer plekken bezet, maar druk is het nog geenszins hier in het noordwesten van Luxemburg. Vinden wij niet erg...
Vanmorgen op de fiets omhoog naar de supermarkt. Terug ging een stuk eenvoudiger - ik hoefde niet eens te trappen.
Vandaag wandelden we - 11,5 km - de Sentier des Passeurs, ofwel Der Fluchthelferweg bei Troisvierges. Oorlogstoerisme dus, Tweede Wereldoorlog. Er
zijn hier enkele ‘herdenkingspaden’ aangelegd: het zijn voormalige
vluchtroutes die Luxemburgse burgers naar België voeren als de grond
te heet onder hun voeten wordt. Dat begint in 1942, als de Duitsers
ook in Luxemburg steeds meer mensen arresteren op verdenking van
verzetsdaden. Ook gevluchte deserteurs en mensen die Joden of
deserteurs onderdak verschaffen zijn niet veilig voor de Duitse
terreur. De vluchtroutes, via smalle weggetjes die alleen vooral
Luxemburgse jongeren kenden, voerden naar België, waar de controles
door het Duitse militaire regime in die tijd minder streng waren. [Hieronder meer beelden]
Vluchtroute onder het spoor door.
Vanmorgen op de fiets omhoog naar de supermarkt. Terug ging een stuk eenvoudiger - ik hoefde niet eens te trappen.
Wij lopen de zuidelijke route. Vanaf het station
in Troisvierges gaat het in zuidwestelijke richting tot aan
Asselborn. Prachtige uitzichten vergezellen ons op de wandeling door
de weilanden. Vlak voor Asselborn slaan we af naar Sassel: vanuit
hier begon de ‘vluchtroute’ in noordelijke richting. Wij slaan
een klein stukje af bij Cinqfontaines voor een bezoek aan het
Auschwitz-monument, dat hier bij het klooster staat. Het dient ter
herdenking van alle Joden die uit Luxemburg in de Tweede Wereldoorlog
zijn afgevoerd. Vanaf het klooster wacht ons nog een flinke klim en
afdaling door een prachtig bos voordat we de camping weer zien
opdoemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten