Trip 82 [17] Wandeling rond Miranda do Douro

Kathedraal   Wandelen! Naar de kerk van Miranda do Douro, om te beginnen. Verscholen in het uiterste noordoosten van Portugal vind je Miranda de Douro, een dorp op een heuveltop in de bocht van de Douro-rivier. Het plaatsje ligt precies op de grens met Spanje en ligt zo geïsoleerd in een hoek van Portugal dat het een eigen cultuur en zelfs taal heeft ontwikkeld. (Het Mirandees is de Romaanse taal die hier wordt gesproken. Er zijn rond de 15.000 sprekers. Sinds 1999 heeft het Mirandees een officiële status naast het Portugees, in vier gemeenten in het noordoosten van Portugal.)
In de 16e eeuw verkreeg het dorp de status van stad en werd het de zetel van het bisdom Trás-os-Montes. Toen brak er een nieuwe voorspoedige periode aan. Tijdens deze periode werden de grootse monumenten gebouwd zoals de kerk Igreja Santa Maria Maior, die gedurende twee eeuwen als kathedraal heeft gediend. Tijdens de 17e eeuwse Onafhankelijkheidsoorlogen tegen Spanje en later, tijdens de Franse invasies, heeft de stad veel ontberingen geleden en een groot deel van haar belangrijke rol verloren.

Koffie   Omdat er in de kerk een dienst gaande was dronken we eerst een kop koffie in de bar tegenover de kerk. Ik moest een euro per kopje afrekenen...
Net toen we besloten niet op het einde van de dienst te wachten stroomden de gelovige Portugezen naar buiten. Snel glipten wij naar binnen om even rond te kijken.

Orgel   Als liefhebber van het meest complete instrument dat er bestaat kijk ik ook altijd even achterom en omhoog als ik een kerk ben binnengetreden.

Vis   Na het kerkbezoek zochten we een restaurantje. Heerlijk gegeten (♀ kabeljauw, ♂ zalm), EUR 34. Kennelijk is het een heel goed restaurant, want alle stoelen waren bezet en buiten stonden mensen te wachten toen wij de zaak verlieten.

Tweede plek: gratis CP zonder voorzieningen.

Digestives   Via de ruïne - waarover ik helaas geen informatie heb kunnen vinden - wandelden we naar de supermarkt, die ook op zondag gewoon van 8:30 - 21 uur open is. Opmerkelijk, voor zo'n dorpje. Ik mocht er binnen geen foto maken van de Noorse stokvis. Belachelijk natuurlijk. Met de telefoon maakte ik wel foto's van de nieuwe Digestive-versies die hier lagen. Alle Digestives zien kan hier.

Onderhoud   Net als in Frankrijk en Spanje vraag ik me hier af: waarom wordt er toch niks onderhouden? Zoveel is oud, verveloos, in staat van ontbinding. Ja, dat trekt mensen ook aan. Mij niet. Behalve voor een foto misschien...

Inbraak?   In het dorp kreeg ik op mijn telefoon een 'mogelijk inbraakalarm' via de Spexor. Dat gebeurde enkele maanden ook, toen bleek er niets aan de hand. Ik gokte er op dat dit opnieuw het geval zou zijn. Trouwens, wat kon ik anders...? Bij terugkeer bleek de Twin onaangetast op de camping te staan. In het gezelschap van een 23 jaar oude Pössl op een Peugeot. Ook Nederlanders.