Maar nu sta ik op de Bij ons camperplek in Alblasserdam, op pakweg drie kilometer van de erfgoedmolens. Verharde camperplek, eigenlijk een parkeerplaats met een hek eromheen, wat groen in bakken, een gebouwtje met 'receptie', infomateriaal en toiletten. De helft van de plekken is momenteel beschikbaar: zo is er extra veel ruimte tussen de voertuigen.
Buitenlanders
Er is stroom (6 Amp.), je kunt water nemen en toilet en vuilwatertank legen. De beheerder woont vlakbij, maar staat hier met zijn camper. "Normaal is het hier heel druk rond deze tijd, met 90% buitenlanders. Maar die zijn er nu dus niet." Op een verdwaalde Duitse buscamper na, zie ik even later, al vertrekt deze kort na mijn aankomst (ik hoop niet dat er een verband is...).
De gebouwen achter mijn bus behoren aan een scheepswerf voor luxe jachten. "De meeste zijn duurder dan 200 miljoen euro", weet de beheerder. Kopers zijn oliesjeiks, Russen en Amerikanen. "De eigenaar is ook een oliesjeik: die kwam hier om een schip te kopen maar besloot toen het hele bedrijf over te nemen."
Deze middag laat de buienradar veel 'beweging' boven Alblasserdam zien: ik gok erop dat het vanavond en morgen beter wordt. Maar: ik kocht dit weekend een goed regenpak en mijn fototas is ook beschermd. Een gele reddingshelicopter vliegt over, ondanks de best harde wind. Schuin tegenover mij zit een Duits stel voor hun camper een waterpijp te roken. Apart, op z'n minst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten