"In de weekenden staan we praktisch altijd vol. Dit weekend ook weer", verneem ik op de prima camperplaats tegen het centrum van Zwolle. Als ik de stroom wil aansluiten zie ik dat er binnen in elk geval geen spanning is. Hoe kan dat nou?
Stiekem
Een medewerker, bezig met onderhoud, helpt me op weg. "Hij zal nog niet zijn aangezet." Hij pakt zijn telefoon, drukt op wat knopjes en ik heb stroom. "De beheerder heeft dat zo gemaakt omdat er mensen zijn die zeggen geen stroom te zullen gebruiken maar dan toch stiekem de stekker erin pluggen als het donker is of niemand kijkt." Ik dacht even dat het een grap was, maar dit blijkt serieus waar. Trieste lieden zitten er toch tussen, tussen die camperaars.
Krijg vanavond uit Brabant foto's te zien van ondergelopen straten en hagelstenen als knikkers. Hier in Zwolle gaat vanavond gelijktijdig de zon mooi rood onder.
Luifel
Naast mij komt in de loop van de middag een mooie Dethleffs Advantage staan, vijftigers denk ik, uit Duitsland. Het is de eerste tropische dag in 2020, aan de deurkant 'groeit' de schaduw maar kennelijk moet toch de Truma luifel uit, tot deze bijna mijn zijkant raakt. Net als ik denk: waarom doen die mensen dat toch, het is hier geen camping, gebeurt er iets wonderlijks: een zeer plaatselijke, korte windvlaag. Bij mij waait een handdoekje op de grond, maar bij mijn Duitse buren... ligt de net uitgerolde luifel volledig over de camper. Delen van het scherm steken ongelukkig naar boven en opzij uit. Gelukkig is mijn bus niet geraakt. Met z'n drieën buigen we alles voorzichtig terug, waarbij er nog het nodige afbreekt. Uiteindelijk krijgen we het geheel weer enigszins in vorm, genoeg om alles vast te binden. Ze kunnen in elk geval hun trip voortzetten. Maar het is wel een flinke schadepost...
Slagschip
Vroeg in de avond komt de grootste van ons allemaal binnen. Een gezin, twee kinderen, vroege tieners hooguit. Hij moet wel achteruit de CP op: keren is onmogelijk. Wat moet je met zo'n slagschip...? Vrijheid blijheid, ik begrijp alleen de wens zoiets te willen bezitten helemaal niet. (Maar ja, dat hebben tentkampeerders met onze bus op dezelfde manier.)
Morgen volg ik een workshop hier in de buurt, zondag naar huis, dinsdag tot en met vrijdag aan het werk voor Viva kamperen. Tot dan!
Op de terugweg genoot ik nog even een kop koffie in de buurt van Nunspeet. Alle ruimte om te parkeren, op deze zondag.
Een medewerker, bezig met onderhoud, helpt me op weg. "Hij zal nog niet zijn aangezet." Hij pakt zijn telefoon, drukt op wat knopjes en ik heb stroom. "De beheerder heeft dat zo gemaakt omdat er mensen zijn die zeggen geen stroom te zullen gebruiken maar dan toch stiekem de stekker erin pluggen als het donker is of niemand kijkt." Ik dacht even dat het een grap was, maar dit blijkt serieus waar. Trieste lieden zitten er toch tussen, tussen die camperaars.
Krijg vanavond uit Brabant foto's te zien van ondergelopen straten en hagelstenen als knikkers. Hier in Zwolle gaat vanavond gelijktijdig de zon mooi rood onder.
Luifel
Naast mij komt in de loop van de middag een mooie Dethleffs Advantage staan, vijftigers denk ik, uit Duitsland. Het is de eerste tropische dag in 2020, aan de deurkant 'groeit' de schaduw maar kennelijk moet toch de Truma luifel uit, tot deze bijna mijn zijkant raakt. Net als ik denk: waarom doen die mensen dat toch, het is hier geen camping, gebeurt er iets wonderlijks: een zeer plaatselijke, korte windvlaag. Bij mij waait een handdoekje op de grond, maar bij mijn Duitse buren... ligt de net uitgerolde luifel volledig over de camper. Delen van het scherm steken ongelukkig naar boven en opzij uit. Gelukkig is mijn bus niet geraakt. Met z'n drieën buigen we alles voorzichtig terug, waarbij er nog het nodige afbreekt. Uiteindelijk krijgen we het geheel weer enigszins in vorm, genoeg om alles vast te binden. Ze kunnen in elk geval hun trip voortzetten. Maar het is wel een flinke schadepost...
Vroeg in de avond komt de grootste van ons allemaal binnen. Een gezin, twee kinderen, vroege tieners hooguit. Hij moet wel achteruit de CP op: keren is onmogelijk. Wat moet je met zo'n slagschip...? Vrijheid blijheid, ik begrijp alleen de wens zoiets te willen bezitten helemaal niet. (Maar ja, dat hebben tentkampeerders met onze bus op dezelfde manier.)
Morgen volg ik een workshop hier in de buurt, zondag naar huis, dinsdag tot en met vrijdag aan het werk voor Viva kamperen. Tot dan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten